മാദ്ധ്യമങ്ങള്‍ ഇപ്പോള്‍ ഒരു കണക്കെടുപ്പിലാണ്. കഴിഞ്ഞ പതിറ്റാണ്ടിന്റെ കണക്കുകള്‍ ഇപ്പോള്‍ പുറത്തു വന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും ചൂടു കൂടിയ പതിറ്റാണ്ടാണു കടന്നു പോയത് തുടങ്ങി പല സ്ഥിതി വവരങ്ങളും പലയിടത്തും വായിക്കാനായി.
പക്ഷെ ഈ കണക്കില്‍ എവിടെയോ ഒരു പാളിച്ച പറ്റിയിട്ടില്ലേ. ഗ്രിഗോറിയന്‍ കലണ്ടര്‍ പ്രകാരം 0 എന്ന ഒരു വര്‍ഷമില്ല. 1 ബി സി കഴിഞ്ഞാല്‍ 1 എ ഡി ആണാ കലണ്ടറനുസരിച്ച്. അപ്പോള്‍ ഒന്നാമത്തെ പതിറ്റാണ്ട് ജനുവരി 1 0001 മുതല്‍ ഡിസംബര്‍ 31 0010 ആണെന്നു വരും. അങ്ങനെ കണക്കാക്കിയാല്‍ ഇപ്പോള്‍ കടന്നു പോകുന്ന പതിറ്റാണ്ട് ആരംഭിച്ചത് ജനുവരി 1 2001 ല്‍ ആണ്. അവസാനിക്കുന്നത് ഡിസംബര്‍ 31 2010 ലും. ഒരു വര്‍ഷം മുന്നേ നമ്മള്‍ പതിറ്റാണ്ടിന്റെ കണക്കെടുക്കുന്നു.
എല്ലാവര്‍ക്കും പുതു വത്സരാശംസകള്‍.
Wednesday, 30 December 2009
Friday, 25 December 2009
ഇസ്ലാമിനെ രക്ഷിക്കേണ്ടത് ആര്?
140 വര്‍ഷം പഴക്കമുള്ള Lehman Brothers എന്ന അമേരിക്കന്‍ ബാങ്ക് കടക്കെണിയിലായി തകര്‍ന്നു പോയി. അതിനെ ഏറ്റെടുത്ത് രക്ഷിക്കാന്‍ അതിന്റെ ഉടമകള്‍ അമേരിക്കന്‍ ഭരണകൂടത്തോടാവശ്യപ്പെട്ടു. അമേരിക്കന്‍ ഭരണകൂടം ആ അപേക്ഷ അംഗീകരിച്ച് ആ ബാങ്കിനെ ഏറ്റെടുത്തു. 1400 വര്‍ഷം പഴക്കമുള്ള മറ്റൊരു സ്ഥാപനത്തെ യൂറോപ്പ് ഏറ്റെടുത്ത് രക്ഷിക്കണമെന്ന ഒരപേക്ഷ ഇപ്പോള്‍ ബ്ളോഗിലൂടെ ശരീഫ് സാഗര്‍ എന്ന ഒരു മുസ്ലിം സമര്‍പ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ഏതാണീ സ്ഥാപനമെന്നറിയേണ്ടേ?
ഇസ്ലാം!!!
ആരും ഞെട്ടരുത് . ഒരാളെങ്കിലും രോഗഗ്രസ്ഥമായ ഈ സ്ഥാപനത്തിന്റെ യധാര്‍ത്ഥ അവസ്ഥ തിരിച്ചറിഞ്ഞു എന്നു കരുതിയാല്‍ മതി. അതിന്റെ വിശദവിവരങ്ങള്‍
ഈ സംഹിത യൂറോപ്പിനെ ഏല്പ്പിച്ചു കൊടുക്കൂ. ഇസ്ലാമിനെ രക്ഷിക്കൂ.എന്നാവശ്യപ്പെടുന്ന ലേഖനത്തില്‍ വായിക്കാം.
ആ തിരിച്ചറിനൊരു ലാല്‍ സലാം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചില അഭിപ്രായങ്ങളിലേക്ക് അല്‍പ്പം.
ഇസ്ലാമിലെ അപചയങ്ങളിലേക്കു വെളിച്ചം വീശുന്ന ശരീഫിന്റെ ചില നിരീക്ഷണങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധേയമാണ്. പക്ഷെ ആ അപചയങ്ങളില്‍ നിന്നും ഇസ്ലാമിനെ രക്ഷിക്കാന്‍ അദ്ദേഹം കണ്ട മാര്‍ഗ്ഗം അതി വിചിത്രവും.
ഇസ്ലാമിനെ ഏറ്റെടുത്ത് രക്ഷിക്കേണ്ട ചുമതല യൂറോപ്പിനുണ്ടോ? ഇല്ലെന്നാണ്‌ സമാന്യ യുക്തി എന്നോടു പറയുന്നത്
ഇസ്ലാമിനെ രക്ഷിക്കേണ്ടത് മുസ്ലിങ്ങള്‍ തന്നെയാണ്. അതിനു വേണ്ടി മുസ്ലിങ്ങള്‍ അവരുടെ തത്വ സംഹിതയിലെ പ്രാകൃത ആശയങ്ങളും ആചാരങ്ങളുമൊക്കെ ഒഴിവാക്കി ശുദ്ധീകരിക്കേണ്ടി വരും. മറ്റെല്ലാ മതങ്ങളും കാലത്തിനു യോജിച്ച തരത്തില്‍ ഉടച്ചു വാര്‍ക്കപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞു. ഇസ്ലാം അഭിസംബോധന ചെയ്തത് പ്രാചീന കാലത്തെ അറേബ്യയിലെ കാട്ടറബികളെയായിരുന്നു. ലോകം മുഴുവനുമുള്ള ജനങ്ങള്‍ ആ കാട്ടറബികളാണെന്നു കരുതുന്ന മൌഡ്യം ഒഴിവാക്കി ശുദ്ധീകരിച്ചാല്‍ അതിനൊരു മാനുഷിക ഭാവം കൈവരും. അത് വഴി ഇസ്ലാമും മുസ്ലിങ്ങളും രക്ഷപ്പെടും.
യൂറോപ്പ് ഇസ്ലാം സ്വീകരിച്ചാലല്ലാതെ ഇനി ലോകത്തിന്‌ രക്ഷയില്ല,എന്നാണു ശരീഫ് പറയുന്നത്. ഇസ്ലാം സ്വീകരിച്ച നാടുകളെല്ലാം തന്നെ ഒരു വഴിക്കായി. ഇനി ബാക്കിയുള്ളത് ശരീഫ് വാനോളം പുകഴ്ത്തിയ യൂറോപ്പും അമേരിക്കയുമൊക്കെ ആണ്. അവരേക്കൂടി ഒരു വഴിക്കാക്കിയാല്‍ എല്ലാം പൂര്‍ത്തിയായി.
ശരീഫിന്റെ നിരീക്ഷണം വളരെ തല തിരിഞ്ഞതാണെന്നു പറയേണ്ടി വന്നതില്‍ ഖേദമുണ്ട്. ശരീഫൊരു യധാര്‍ത്ഥ മുസ്ലിമാണെങ്കില്‍ ഇസ്ലാമിനു വന്നു പെട്ട അപചയം മനസിലാക്കി അതിനെ ശുദ്ധീകരിച്ചെടുക്കുകയാണു വേണ്ടത്. അല്ലാതെ ഇത് പോലുള്ള കുറുക്കു വഴികളൊന്നും തേടരുത്. ഇസ്ലാം മതമുപയോഗിച്ച മദനിയും , ബിന്‍ ലാദനുമൊക്കെ തീവ്രവാദികളും ഭീകരവാദികളുമായെങ്കില്‍ അതിന്റെ കാരണം കണ്ടു പിടിക്കുക. എന്തു കൊണ്ട് ഇവര്‍ മതത്തെ ഉപയോഗിക്കുന്നു എന്ന് തിരിച്ചറിയുക.
ലോകത്തെ രക്ഷിക്കാന്‍ യൂറോപ്പ് ഇസ്ലാം സ്വീകരിക്കുമെന്ന് വിവരമുള്ള ആരും കരുതുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. ലോകത്തെ മുസ്ലിങ്ങളെ രക്ഷിക്കേണ്ടത് യുറോപ്പിന്റെ കടമയാണെന്നും സുബോധമുള്ള ആരും കരുതില്ല. മുസ്ലിങ്ങള്‍ രക്ഷപ്പെടണമെങ്കില്‍ അവര്‍ സ്വയം രക്ഷിക്കണം. ആരുമവരുടെ രക്ഷക്കെത്തില്ല.
യൂറോപ്പ് ഇസ്ലാമിനെ സ്വീകരിക്കാന്‍ തയ്യാറാണെങ്കിലല്ലെ അവരെ ഏല്പ്പിച്ചു കൊടുക്കാന്‍ ആകൂ. അവിടെ നിന്നുള്ള പല റിപ്പോര്‍ട്ടുകളും സൂചിപ്പിക്കുന്നത് അവര്‍ക്ക് ഇസ്ലാം വേണ്ട എന്നാണ്. സ്വിറ്റ്സര്‍ലണ്ടൊക്കെ മുസ്ലിം പള്ളി പണിയുന്നതു പോലും അനുവദിക്കുന്നില്ല.
പിന്നെ അവശേഷിക്കുന്ന മാര്‍ഗ്ഗം പണ്ട് Spain കീഴടക്കിയതു പോലെ ഒരു അധിനിവേശത്തിലൂടെ കീഴടക്കുക. ഇന്നത്തെ ചുറ്റുപാടില്‍ അത് സാധ്യമാണെന്നു തോന്നുന്നില്ല.
പ്രാചീന കാലത്തെ കാട്ടറബികളുടെ ആചാരങ്ങളും വിശ്വാസങ്ങളുമാണ്‌ ഇസ്ലാമിന്റെ അപചയത്തിന്റെ കാരണങ്ങളെന്നു തിരിച്ചറിയുക. ആ വിഴുപ്പൊക്കെ ഉപേക്ഷിക്കാനുള്ള ആര്‍ജ്ജവം കാണിക്കുക. അല്ലാതെ സമാധാനമായി ജീവിക്കുന്ന അളുകളില്‍ അതൊക്കെ അടിച്ചേല്‍പ്പിച്ച് അവരുടെ സമാധാനം കൂടി നശിപ്പിക്കുന്ന മണ്ടത്തരമൊന്നും വിളിച്ചു കൂവാതെ. ഇപ്പോള്‍ തന്നെ ഇടക്കൊക്കെ ബോംബു പൊട്ടിച്ചും കുത്തിക്കൊന്നും അവിടെ ഭീകരാന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന കാര്യം മറക്കുന്നില്ല.
യൂറോപ്പിന്‌ ഇസ്ലാമിലെ പെരുമാറ്റരീതികളും ധാര്‍മ്മിക മൂല്യങ്ങളും ഏറെക്കുറെ പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കാന്‍ സാധിച്ചു എന്നാണ് ശരീഫ് പറയുന്നത്. പക്ഷെ അതിന്റെ ക്രെഡിറ്റ് അവിടെയുള്ള സംഹിതക്ക് നല്‍കാനുള്ള ആര്‍ജ്ജവം അദ്ദേഹത്തിനില്ല. 1400 വര്‍ഷം ലോകത്തിന്റെ പല ഭാഗത്തും നടപ്പാക്കിയിട്ട് രക്ഷപ്പെടാത്ത ഇസ്ലാമിക സംഹിതക്കാണതിന്റെ ക്രെഡിറ്റ് ശരീഫ് നല്‍കുന്നത്. അത് ഒരു തരത്തിലും ശരിയല്ല. ഇസ്ലാമിലെ ഒരു തത്വവും യൂറോപ്പിലെ മുസ്ലിങ്ങളല്ലാത്തവര്‍ പിന്തുടരുന്നില്ല.
ഇസ്ലാമില്ലാതെ തന്നെ ധാര്‍മ്മിക മൂല്യങ്ങള്‍ യൂറോപ്പിനുണ്ടെന്നു ശരീഫ് പറയുന്നത് സത്യമാണെങ്കില്‍ ആ യൂറോപ്പിന്റെ സംഹിത, തികച്ചും പ്രാവര്‍ത്തികവും നല്ല ഫലം കിട്ടുമെന്ന് തെളിയിച്ചതുമായ ആ സംഹിത, മുസ്ലിങ്ങളെല്ലാം സ്വീകരിക്കുന്നതല്ലേ അഭികാമ്യം? ശാന്തിയും സമാധാനവും കളിയാടുന്ന ആ യൂറോപ്പിന്റെ വിശ്വാസത്തിലേക്കും ആചാരത്തിലേക്കും മുസ്ലിങ്ങളെല്ലാം മറുന്നതല്ലേ നല്ലത്?
ശരീഫിന്റെ അബദ്ധജഠിലമായ മറ്റൊരു പ്രസ്താവനയാണ്‌ ജനാധിപത്യം യൂറോപ്പിന്റേതല്ല. അത് പ്രവാചകന്റെ മാതൃകയാണ്‌. എന്നത്.
ചരിത്രത്തേക്കുറിച്ച് യതൊരു വിവരവുമില്ലാത്ത ഒരാളെ ഈ മണ്ടത്തരം പറയൂ. പ്രവാചകന്‍ ജനിക്കുന്നതിനു 1000 വര്‍ഷമെങ്കിലും മുമ്പാണ്‌ യൂറോപ്പിന്റെ ഭാഗമായ ഗ്രീസില്‍ ജനാധിപത്യം രൂപം പ്രാപിച്ചത്.
എല്ലാം ഇസ്ലാമിലുണ്ട് എന്ന ശരാശരി മുസ്ലിമിന്റെ ഭാഷ്യമാണ്‌ ശരീഫിന്റേതും
ഇതൊക്കെയാണെങ്കിലും സമകാലീന ഇസ്ലാമിന്റെ അപചയത്തിലേക്ക് എത്തിനോക്കുന്നുണ്ട് ശരീഫിന്റെ ലേഖനം.
ഇസ്ലാം!!!
ആരും ഞെട്ടരുത് . ഒരാളെങ്കിലും രോഗഗ്രസ്ഥമായ ഈ സ്ഥാപനത്തിന്റെ യധാര്‍ത്ഥ അവസ്ഥ തിരിച്ചറിഞ്ഞു എന്നു കരുതിയാല്‍ മതി. അതിന്റെ വിശദവിവരങ്ങള്‍
ഈ സംഹിത യൂറോപ്പിനെ ഏല്പ്പിച്ചു കൊടുക്കൂ. ഇസ്ലാമിനെ രക്ഷിക്കൂ.എന്നാവശ്യപ്പെടുന്ന ലേഖനത്തില്‍ വായിക്കാം.
ആ തിരിച്ചറിനൊരു ലാല്‍ സലാം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചില അഭിപ്രായങ്ങളിലേക്ക് അല്‍പ്പം.
ഇസ്ലാമിലെ അപചയങ്ങളിലേക്കു വെളിച്ചം വീശുന്ന ശരീഫിന്റെ ചില നിരീക്ഷണങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധേയമാണ്. പക്ഷെ ആ അപചയങ്ങളില്‍ നിന്നും ഇസ്ലാമിനെ രക്ഷിക്കാന്‍ അദ്ദേഹം കണ്ട മാര്‍ഗ്ഗം അതി വിചിത്രവും.
ഇസ്ലാമിനെ ഏറ്റെടുത്ത് രക്ഷിക്കേണ്ട ചുമതല യൂറോപ്പിനുണ്ടോ? ഇല്ലെന്നാണ്‌ സമാന്യ യുക്തി എന്നോടു പറയുന്നത്
ഇസ്ലാമിനെ രക്ഷിക്കേണ്ടത് മുസ്ലിങ്ങള്‍ തന്നെയാണ്. അതിനു വേണ്ടി മുസ്ലിങ്ങള്‍ അവരുടെ തത്വ സംഹിതയിലെ പ്രാകൃത ആശയങ്ങളും ആചാരങ്ങളുമൊക്കെ ഒഴിവാക്കി ശുദ്ധീകരിക്കേണ്ടി വരും. മറ്റെല്ലാ മതങ്ങളും കാലത്തിനു യോജിച്ച തരത്തില്‍ ഉടച്ചു വാര്‍ക്കപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞു. ഇസ്ലാം അഭിസംബോധന ചെയ്തത് പ്രാചീന കാലത്തെ അറേബ്യയിലെ കാട്ടറബികളെയായിരുന്നു. ലോകം മുഴുവനുമുള്ള ജനങ്ങള്‍ ആ കാട്ടറബികളാണെന്നു കരുതുന്ന മൌഡ്യം ഒഴിവാക്കി ശുദ്ധീകരിച്ചാല്‍ അതിനൊരു മാനുഷിക ഭാവം കൈവരും. അത് വഴി ഇസ്ലാമും മുസ്ലിങ്ങളും രക്ഷപ്പെടും.
യൂറോപ്പ് ഇസ്ലാം സ്വീകരിച്ചാലല്ലാതെ ഇനി ലോകത്തിന്‌ രക്ഷയില്ല,എന്നാണു ശരീഫ് പറയുന്നത്. ഇസ്ലാം സ്വീകരിച്ച നാടുകളെല്ലാം തന്നെ ഒരു വഴിക്കായി. ഇനി ബാക്കിയുള്ളത് ശരീഫ് വാനോളം പുകഴ്ത്തിയ യൂറോപ്പും അമേരിക്കയുമൊക്കെ ആണ്. അവരേക്കൂടി ഒരു വഴിക്കാക്കിയാല്‍ എല്ലാം പൂര്‍ത്തിയായി.
ശരീഫിന്റെ നിരീക്ഷണം വളരെ തല തിരിഞ്ഞതാണെന്നു പറയേണ്ടി വന്നതില്‍ ഖേദമുണ്ട്. ശരീഫൊരു യധാര്‍ത്ഥ മുസ്ലിമാണെങ്കില്‍ ഇസ്ലാമിനു വന്നു പെട്ട അപചയം മനസിലാക്കി അതിനെ ശുദ്ധീകരിച്ചെടുക്കുകയാണു വേണ്ടത്. അല്ലാതെ ഇത് പോലുള്ള കുറുക്കു വഴികളൊന്നും തേടരുത്. ഇസ്ലാം മതമുപയോഗിച്ച മദനിയും , ബിന്‍ ലാദനുമൊക്കെ തീവ്രവാദികളും ഭീകരവാദികളുമായെങ്കില്‍ അതിന്റെ കാരണം കണ്ടു പിടിക്കുക. എന്തു കൊണ്ട് ഇവര്‍ മതത്തെ ഉപയോഗിക്കുന്നു എന്ന് തിരിച്ചറിയുക.
ലോകത്തെ രക്ഷിക്കാന്‍ യൂറോപ്പ് ഇസ്ലാം സ്വീകരിക്കുമെന്ന് വിവരമുള്ള ആരും കരുതുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. ലോകത്തെ മുസ്ലിങ്ങളെ രക്ഷിക്കേണ്ടത് യുറോപ്പിന്റെ കടമയാണെന്നും സുബോധമുള്ള ആരും കരുതില്ല. മുസ്ലിങ്ങള്‍ രക്ഷപ്പെടണമെങ്കില്‍ അവര്‍ സ്വയം രക്ഷിക്കണം. ആരുമവരുടെ രക്ഷക്കെത്തില്ല.
യൂറോപ്പ് ഇസ്ലാമിനെ സ്വീകരിക്കാന്‍ തയ്യാറാണെങ്കിലല്ലെ അവരെ ഏല്പ്പിച്ചു കൊടുക്കാന്‍ ആകൂ. അവിടെ നിന്നുള്ള പല റിപ്പോര്‍ട്ടുകളും സൂചിപ്പിക്കുന്നത് അവര്‍ക്ക് ഇസ്ലാം വേണ്ട എന്നാണ്. സ്വിറ്റ്സര്‍ലണ്ടൊക്കെ മുസ്ലിം പള്ളി പണിയുന്നതു പോലും അനുവദിക്കുന്നില്ല.
പിന്നെ അവശേഷിക്കുന്ന മാര്‍ഗ്ഗം പണ്ട് Spain കീഴടക്കിയതു പോലെ ഒരു അധിനിവേശത്തിലൂടെ കീഴടക്കുക. ഇന്നത്തെ ചുറ്റുപാടില്‍ അത് സാധ്യമാണെന്നു തോന്നുന്നില്ല.
പ്രാചീന കാലത്തെ കാട്ടറബികളുടെ ആചാരങ്ങളും വിശ്വാസങ്ങളുമാണ്‌ ഇസ്ലാമിന്റെ അപചയത്തിന്റെ കാരണങ്ങളെന്നു തിരിച്ചറിയുക. ആ വിഴുപ്പൊക്കെ ഉപേക്ഷിക്കാനുള്ള ആര്‍ജ്ജവം കാണിക്കുക. അല്ലാതെ സമാധാനമായി ജീവിക്കുന്ന അളുകളില്‍ അതൊക്കെ അടിച്ചേല്‍പ്പിച്ച് അവരുടെ സമാധാനം കൂടി നശിപ്പിക്കുന്ന മണ്ടത്തരമൊന്നും വിളിച്ചു കൂവാതെ. ഇപ്പോള്‍ തന്നെ ഇടക്കൊക്കെ ബോംബു പൊട്ടിച്ചും കുത്തിക്കൊന്നും അവിടെ ഭീകരാന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന കാര്യം മറക്കുന്നില്ല.
യൂറോപ്പിന്‌ ഇസ്ലാമിലെ പെരുമാറ്റരീതികളും ധാര്‍മ്മിക മൂല്യങ്ങളും ഏറെക്കുറെ പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കാന്‍ സാധിച്ചു എന്നാണ് ശരീഫ് പറയുന്നത്. പക്ഷെ അതിന്റെ ക്രെഡിറ്റ് അവിടെയുള്ള സംഹിതക്ക് നല്‍കാനുള്ള ആര്‍ജ്ജവം അദ്ദേഹത്തിനില്ല. 1400 വര്‍ഷം ലോകത്തിന്റെ പല ഭാഗത്തും നടപ്പാക്കിയിട്ട് രക്ഷപ്പെടാത്ത ഇസ്ലാമിക സംഹിതക്കാണതിന്റെ ക്രെഡിറ്റ് ശരീഫ് നല്‍കുന്നത്. അത് ഒരു തരത്തിലും ശരിയല്ല. ഇസ്ലാമിലെ ഒരു തത്വവും യൂറോപ്പിലെ മുസ്ലിങ്ങളല്ലാത്തവര്‍ പിന്തുടരുന്നില്ല.
ഇസ്ലാമില്ലാതെ തന്നെ ധാര്‍മ്മിക മൂല്യങ്ങള്‍ യൂറോപ്പിനുണ്ടെന്നു ശരീഫ് പറയുന്നത് സത്യമാണെങ്കില്‍ ആ യൂറോപ്പിന്റെ സംഹിത, തികച്ചും പ്രാവര്‍ത്തികവും നല്ല ഫലം കിട്ടുമെന്ന് തെളിയിച്ചതുമായ ആ സംഹിത, മുസ്ലിങ്ങളെല്ലാം സ്വീകരിക്കുന്നതല്ലേ അഭികാമ്യം? ശാന്തിയും സമാധാനവും കളിയാടുന്ന ആ യൂറോപ്പിന്റെ വിശ്വാസത്തിലേക്കും ആചാരത്തിലേക്കും മുസ്ലിങ്ങളെല്ലാം മറുന്നതല്ലേ നല്ലത്?
ശരീഫിന്റെ അബദ്ധജഠിലമായ മറ്റൊരു പ്രസ്താവനയാണ്‌ ജനാധിപത്യം യൂറോപ്പിന്റേതല്ല. അത് പ്രവാചകന്റെ മാതൃകയാണ്‌. എന്നത്.
ചരിത്രത്തേക്കുറിച്ച് യതൊരു വിവരവുമില്ലാത്ത ഒരാളെ ഈ മണ്ടത്തരം പറയൂ. പ്രവാചകന്‍ ജനിക്കുന്നതിനു 1000 വര്‍ഷമെങ്കിലും മുമ്പാണ്‌ യൂറോപ്പിന്റെ ഭാഗമായ ഗ്രീസില്‍ ജനാധിപത്യം രൂപം പ്രാപിച്ചത്.
എല്ലാം ഇസ്ലാമിലുണ്ട് എന്ന ശരാശരി മുസ്ലിമിന്റെ ഭാഷ്യമാണ്‌ ശരീഫിന്റേതും
ഇതൊക്കെയാണെങ്കിലും സമകാലീന ഇസ്ലാമിന്റെ അപചയത്തിലേക്ക് എത്തിനോക്കുന്നുണ്ട് ശരീഫിന്റെ ലേഖനം.
Saturday, 19 December 2009
ഇരുപത്തൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ശരിയ!!!!!!
ഇരുണ്ട യുഗങ്ങളിലെ പ്രാകൃതവും ക്രൂരവുമായ ഒരു ശിക്ഷാവിധി അടുത്തനാളില്‍ സോമാലിയയില്‍ നടപ്പാക്കപ്പെട്ടു. ഇസ്ലാമിക് ശരിയയുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ 48 വയസുള്ള മൊഹമ്മദ് അബൂബേക്കര്‍ ഇബ്രാഹിം എന്നായാളെ കല്ലെറിഞ്ഞു കൊന്നു. അയാള്‍ ചെയ്ത കുറ്റം വ്യഭിചാരം.
സോമാലിയയുടെ തലസ്ഥാനമായ മൊഗാദിഷുവിനു തെക്കു പടിഞ്ഞാറുള്ള അഫ്ഗോയെ എന്ന സ്ഥലത്താണീ ഹീന കര്‍മ്മം നടപ്പാക്കിയത്. ഗാമവാസികളെല്ലാം നോക്കി നില്‍ക്കേ നെഞ്ചോളം ആഴത്തിലുള്ള കുഴിയില്‍ ഇട്ടു മൂടിയാണി കൃത്യം നിര്‍വഹിക്കപ്പെട്ടത്.
വ്യഭിചാര കര്‍മത്തില്‍ പങ്കാളിയായ സ്ത്രീക്ക് 100 ഹദ്ദടി നല്‍കാനും ഇസ്ലാമിക കോടതി വിധിച്ചു. ആ സ്ത്രീ വിവാഹിത അല്ലാത്തതുകൊണ്ടാണ്‌ 100 ഹദ്ദടിയില്‍ അവസാനിപ്പിച്ചത്. വിവാഹിത ആയിരുന്നെങ്കില്‍ മൊഹമ്മദിനോടൊപ്പം കല്ലെറിഞ്ഞ് കൊല്ലപ്പെടാനുള്ള ഭാഗ്യം അവര്‍ക്കും കിട്ടിയേനെ.
ഇതില്‍ അഭിപ്രായവ്യത്യാസമുള്ളവരുമായി നടന്ന ഏറ്റുമുട്ടലില്‍ മൂന്നു പേര്‍ വെടി വച്ചും കൊല്ലപ്പെട്ടു.
സോമാലിയയുടെ തലസ്ഥാനമായ മൊഗാദിഷുവിനു തെക്കു പടിഞ്ഞാറുള്ള അഫ്ഗോയെ എന്ന സ്ഥലത്താണീ ഹീന കര്‍മ്മം നടപ്പാക്കിയത്. ഗാമവാസികളെല്ലാം നോക്കി നില്‍ക്കേ നെഞ്ചോളം ആഴത്തിലുള്ള കുഴിയില്‍ ഇട്ടു മൂടിയാണി കൃത്യം നിര്‍വഹിക്കപ്പെട്ടത്.
വ്യഭിചാര കര്‍മത്തില്‍ പങ്കാളിയായ സ്ത്രീക്ക് 100 ഹദ്ദടി നല്‍കാനും ഇസ്ലാമിക കോടതി വിധിച്ചു. ആ സ്ത്രീ വിവാഹിത അല്ലാത്തതുകൊണ്ടാണ്‌ 100 ഹദ്ദടിയില്‍ അവസാനിപ്പിച്ചത്. വിവാഹിത ആയിരുന്നെങ്കില്‍ മൊഹമ്മദിനോടൊപ്പം കല്ലെറിഞ്ഞ് കൊല്ലപ്പെടാനുള്ള ഭാഗ്യം അവര്‍ക്കും കിട്ടിയേനെ.
ഇതില്‍ അഭിപ്രായവ്യത്യാസമുള്ളവരുമായി നടന്ന ഏറ്റുമുട്ടലില്‍ മൂന്നു പേര്‍ വെടി വച്ചും കൊല്ലപ്പെട്ടു.
Sunday, 13 December 2009
സഖാവ് മദനി ഒരു പൊറാട്ടു നാടകത്തിന്റെ കഥ.
കേരളത്തിലിപ്പോള്‍ സാമാന്യം നന്നായി ഓടുന്ന ഒരു സിനിമയും ഒരു നാടകവുമുണ്ട്. പലേരി മാണിക്യം ഒരു പാതിരാ കൊലപാതകത്തിന്റെ കഥ സിനിമ തിയേറ്ററുകളിലും സഖാവ് മദനി ഒരു പൊറാട്ടുനാടകത്തിന്റെ കഥ രാഷ്ട്രീയ തിയേറ്ററുകളിലും.
തടിയന്റവിടെ നസീറെന്നെ ഒരു മുസ്ലിം ഭീകരനെ ബംഗ്ളാദേശില്‍ നിന്നും പിടികൂടിയതിനു ശേഷം ലഭിക്കുന്ന വാര്‍ത്തകള്‍ അത്ര ശുഭകരമല്ല. ഭേദപ്പെട്ട രീതിയില്‍ സമധാനത്തോടെ കഴിഞ്ഞിരുന്ന കേരളത്തിലും മുസ്ലിം ഭീകരര്‍ക്ക് ആഴത്തിലുള്ള വേരുകളുണ്ടെന്നറിയുന്നത് അല്‍പം അലോസരമുണ്ടാക്കുന്നതാണ്. പക്ഷെ അതിനോടനുബന്ധിച്ച് ആടുന്ന പൊറാട്ടു നാടകങ്ങള്‍ കേരളം ഇപ്പോള്‍ വിസ്മയത്തോടെ നോക്കി നില്‍ക്കുന്നു. മദനിയെ കേരള രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ മുഖ്യ ധാരയിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാന്‍ കിണഞ്ഞ് ശ്രമിച്ച പിണറായി വിജയനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചവേറുകളും ഈ നാടകത്തിലും തകര്‍ത്താടുന്നുണ്ട്.
മദനിയെ ജയിലില്‍ മര്‍ദ്ദിച്ചതിനു പകരം വീട്ടാന്‍ തമിഴ് നാടിന്റെ ബസ് കത്തിച്ച കേസ് പ്രതികള്‍ മാറിമറിഞ്ഞ് അവസാനം നസീറും സൂഫിയയും പ്രതി പട്ടികയില്‍ വന്നു. മദനിയുമായി കഴിഞ്ഞ തെരഞ്ഞെടുപ്പില്‍ കൂട്ടു കൂടിയ സി പി എമ്മിനത് കനത്ത ആഘാതമേല്‍പ്പിച്ചു. അതിന്റെ ബഹിസ്ഫുരണമാണ്‌ പി ബി അംഗം എംകെ പാന്ഥെ വാക്കുകളിലൂടെ പുറത്തു വന്നത്. പി ബി യോഗത്തിനു ശേഷമാണീ വാക്കുകള്‍ എന്നതും ശ്രദ്ധേയമാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകള്‍:
മദനിക്കു തീവ്രവാദബന്ധമുണ്ടെന്നു ലോക്സഭാ തെരഞ്ഞെടുപ്പ് കാലത്തു തന്നെ ആരോപണങ്ങള്‍ ഉയര്‍ന്നിരുന്നു. എന്നാല്‍ മദനിയുമായി സിപിഎം നേതാക്കള്‍ വേദി പങ്കിട്ടു. അതു തെറ്റായിപ്പോയി. ഭാവിയില്‍ മദനിയുമായി ബന്ധമുണ്ടാകില്ല. ഇതിനുളള നടപടികള്‍ എടുത്തു കഴിഞ്ഞു.
പിണറായി വിജയന്റെ അറിയപ്പെടുന്ന ചാവേറായ പാലൊളി മുഹമ്മദ് കുട്ടി പറഞ്ഞതിപ്രകാരം.
മദനിയുമായി സി പി എം നേതാക്കള്‍ വേദി പങ്കിട്ടതില്‍ യാതൊരു കുറ്റബോധവുമില്ല.
സംസ്ഥാനത്തെ മാദ്ധ്യമങ്ങള്‍ രണ്ടു വ്യക്തികളെ ആക്രമിച്ചു ചോരകുടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്‌. മൂന്നരവര്‍ഷമായി പിണറായിക്കു നേരെ തുടരുന്ന ആക്രമണം ഇപ്പോള്‍ മദനിക്കുനേരെക്കൂടി ആയിരിക്കുകയാണ്‌.
ലോക്സഭാ തിരഞ്ഞെടുപ്പിനു പൊന്നാനിയില്‍ ഒരു സ്വതന്ത്ര സ്ഥാനാര്‍ഥി മത്സരിച്ചപ്പോള്‍ സിപിഎം പിന്തുണ നല്‍കുക മാത്രമാണുണ്ടായത്. സിപിഎം മാത്രമല്ല, പലരും പിന്തുണനല്‍കിയിരുന്നു. ഈ സ്ഥാനാര്‍ഥിക്കുതന്നെ മദനിയും പിന്തുണ കൊടുത്തു. പിന്തുണയ്ക്കുന്ന സ്വതന്ത്ര സ്ഥാനാര്‍ഥിയുടെ കുറ്റിപ്പുറത്തു നടന്ന തിരഞ്ഞെടുപ്പു പ്രചാരണയോഗത്തില്‍ മദനി പങ്കെടുത്തു എന്നുള്ളതുകൊണ്ട് സിപിഎം പാര്‍ട്ടി സെക്രട്ടറിക്കു പങ്കെടുക്കാന്‍ പാടില്ല എന്നു പറയുന്നതിനോടു യോജിപ്പില്ല.
അയ്യോ പാവം!!. എന്തൊരു സാധു!!!! പൊന്നാനിയില്‍ രണ്ടത്താണി സ്വതന്ത്രനായി മത്സരിച്ചപ്പോള്‍ ഗതികേടു കൊണ്ട് സി പി എം പിന്തുണച്ചു പോയി.!!!!!
രണ്ടത്താണിയെ സ്ഥാനാര്‍ത്ഥിയാക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി കേരളം മുഴുവന്‍ വെളിയവും പിണറായിയും നടത്തിയ കളരി പയറ്റ് കണ്ട ജനങ്ങളെല്ലാം കഴുതകളാണെന്ന ഈ നാട്യമുണ്ടല്ലോ, അതിനൊരു നല്ല നമസ്കാരം പറയാതെ വയ്യ. കേരളീയരുടെ സുബോധത്തെ കൊഞ്ഞനം കുത്തുന്ന ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭക്തിയെ ആരും നമിച്ചു പോകും.
മദനിയെ വെള്ളപൂശുന്ന മറ്റൊരു ഭക്തന്റെ വാക്കുകള്‍. നസീറിന്റെയൊപ്പം
ജീവിച്ച, നസീറിന്റെ മനം അറിയുന്ന അദ്ദേഹമെഴുതിയതിപ്രകാരം.
തടിയന്റവിട നസീര്‍ ഏതുസമയവും പിടിക്കപ്പെടാന്‍ സാധ്യതയുള്ളയാളാണെന്ന് അയാള്‍ക്കും അയാളുടെ പ്രസ്ഥാനത്തിനും അറിയാം. പിടിക്കപ്പെട്ടാല്‍ ആരെയൊക്കെ വെളിപ്പെടുത്തണമെന്നും ആരൊയൊക്കെ ഒളിപ്പിക്കണമെന്നും സംബന്ധിച്ച് തയ്യാറെടുപ്പും പരിശീലനവും അയാള്‍ നടത്തിയിട്ടുമുണ്ടാവും.
നസീര്‍ കാണിച്ചുകൊടുത്തത് അയാള്‍ ഒരു കാലത്ത് ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയ, ഇനിയുള്ള നാളുകളില്‍ തീവ്രവാദത്തിനായി ഉപയോഗിക്കാനാവില്ലെന്ന് അയാള്‍ കരുതുന്ന ആളുകളെ. അതേസമയം ഇനിയും ഇവിടെ തീവ്രവാദപ്രവര്‍ത്തനം നടത്താന്‍ സജ്ജരും പ്രാപ്തരുമായ ഒരുപറ്റം ആളുകളെ/പ്രസ്ഥാനങ്ങളെ മറച്ചുവെക്കുകയും ചെയ്യുന്നതായി സാമാന്യബുദ്ധിയുള്ള ആര്‍ക്കും മനസ്സിലാവും.
അവര്‍ ആരാണ്? ആരാണ് അവര്‍ക്ക് പിന്തുണ നല്‍കുന്നത്? ആ വലീയ സത്യമാണ് വെളിപ്പെടേണ്ടത്.
ഇതിന്റെ ഉത്തരം അന്വേഷിച്ച് ആരും പാഴൂര്‍ പടിപ്പുര വരെ പോകേണ്ടതില്ല. ഇത് കമ്യൂണിസ്റ്റു പ്രസ്ഥാനം തന്നെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എന്‍ ഡി എഫും യു ഡി എഫും.
പക്ഷെ ഇതു തെളിയിക്കാന്‍ പോലീസും ഭരണവും കയ്യിലുള്ള സി പി എമ്മിനെന്തു കൊണ്ട് പറ്റുന്നില്ല എന്നൊന്നും ആരും ചോദിച്ചേക്കരുത്. അത് കേട്ടാല്‍ ചിലപ്പോള്‍ ബോധക്ഷയം ഉണ്ടായേക്കും.
ഇതൊക്കെ ഇപ്പോള്‍ നടക്കുന്ന നാടകങ്ങള്‍. ഇനി അല്‍പ്പം പിറകോട്ടു പോകാം. മദനിയെ പിണറായി വിജയന്‍ ആനയും അമ്പാരിയുമായി കുറ്റിപ്പുറത്ത് ആനയിച്ചാദരിച്ച സമയത്ത് ഞാന്‍ ഒരു പോസ്റ്റ് എഴുതിയിരുന്നു. 2009 മാര്‍ച്ച് 22 ന്‌. ആ ലേഖനത്തിലെ പ്രസക്ത ഭാഗങ്ങളാണു ചുവടെ.
മദനിയും, വി എസും, പിന്നെ പിണറായിയും
പിണറായി വിജയന്‍ നയിച്ച കേരള യാത്രയില്‍ വി എസ് പങ്കെടുക്കുമോ എന്നത്, വലിയ ഒരു ചോദ്യമായിരുന്നു കേരളത്തില്‍. അവസാനം അദ്ദേഹം അതില്‍ പങ്കെടുത്തു.
കേരള യാത്രയുടെ സമാപനസമ്മേളനത്തില്‍ അദ്ദേഹം വരികയും പ്രസംഗിക്കുകയും ചെയ്തു. ജനങ്ങള്‍ ആര്‍പ്പുവിളികളോടെ അദ്ദേഹത്തെ എതിരേറ്റു. അന്നേരം പ്രസംഗിച്ചു നിന്ന ആള്‍ പ്രസംഗം നിറുത്തിയില്ല, കൂടാതെ അസഹിഷ്ണുത പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതും കണ്ടു. വി എസ് വേദിയില്‍ കയറിയപ്പോള്‍ മിക്കവരും എഴുന്നേറ്റ് നിന്ന് ആദരവു പ്രകടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. പലരും മനസില്ലാമനസോടെയാണെങ്കിലും. പക്ഷെ രണ്ടു പേര്‍ ഇത്തരം ആദരത്തിലൊന്നും വിശ്വസിച്ചില്ല. പ്രകാശ് കാരാട്ടും പിണറായി വിജയനും.
പിന്നീട് ഇടതുപക്ഷ രാഷ്ട്രീയത്തില്‍ പല കൊടുങ്കാറ്റുകളും ആഞ്ഞു വീശി. ഇപ്പോഴും വീശുന്നു. മദനി മതേതരനോ തീവ്രവാദിയോ എന്ന്, ഇടതുപക്ഷത്തിന്നുള്ളില്‍ തന്നെ ഒരു സമവായത്തിലെത്തിയിട്ടില്ല ഇനിയും. മറ്റുള്ളവര്‍ എന്തു വിളിച്ചാലും പിണറായി വിജയനു യാതൊരു സംശയവുമില്ല. മദനി പത്തര മാറ്റുള്ള മതേതരന്‍ തന്നെ. ആ പത്തരമാറ്റിനെ എങ്ങനെ സ്വീകരിക്കണം. അത് സി പി എ പ്രസ്ഥാനം എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ട ഊതിക്കാച്ചിയ പൊന്ന് തെളിയിച്ചു, അങ്ങ് കുറ്റിപ്പുറത്ത്.
പിണറായി വിജയന്റെ ഏറ്റവും പുതിയ പ്രസ്താവനയാണു താഴെ.
പിഡിപിയുടേത് തീവ്രവാദ നിലപാടായിരുന്നു. സിപിഎമ്മിന് എന്നും തീവ്രവാദ വിരുദ്ധ നിലപാടാണുള്ളത്. ലോക്സഭാ തിരഞ്ഞെടുപ്പിലുള്‍പ്പെടെ പിഡിപി നല്‍കിയതു ഇങ്ങോട്ടുള്ള പിന്തുണയാണ്. എന്നാല്‍ ഇതു ഗുണം ചെയ്തില്ല.
അബ്ദുല്‍നാസര്‍ മദനിയോ സുഹൃത്തുക്കളോ മുന്‍കാലത്തു നിയമവിരുദ്ധമായി എന്തെങ്കിലും ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ അതിനെ ന്യായീകരിക്കേണ്ട ആവശ്യം സിപിഎമ്മിനില്ല. ഭാവിയില്‍ മദനിയുമായി ബന്ധം തുടരുമോ എന്നത് അപ്പോഴത്തെ രാഷ്ട്രീയസാഹചര്യത്തിന് അനുസൃതമായി തീരുമാനിക്കും. ലോക്സഭാതിരഞ്ഞെടുപ്പില്‍ പിഡിപിയുമായി ഒരു കൂട്ടുകെട്ടോ ധാരണയോ സിപിഎം ഉണ്ടാക്കിയിട്ടില്ല. എന്നാല്‍ മദനിയുടെ പിന്തുണ തങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം നിന്ന ചിലരില്‍ തെറ്റിദ്ധാരണ ഉണ്ടാക്കി. പഴയ നിലപാടു തിരുത്തുന്ന ആത്മാര്‍ഥമായ സമീപനമായിരുന്നു പിഡിപിയുടേത്. എന്നാല്‍ അതു തങ്ങളുടെ കൂടെ തന്നെയുള്ളവര്‍ക്കു ദഹിക്കാത്ത നിലയുണ്ടാക്കി. രാഷ്ട്രീയത്തില്‍ ഒരു കാര്യവും മുന്‍കൂട്ടി പറയാന്‍ കഴിയുന്നതല്ല. പിന്തുണയുടെ ഒരു ഘട്ടം കഴിഞ്ഞു. ഇപ്പോള്‍ അത്തരം കാര്യങ്ങള്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്യേണ്ട സ്ഥിതിയില്ല. ഓരോ തിരഞ്ഞെടുപ്പിലും സ്വീകരിക്കേണ്ട അടവു ചര്‍ച്ച ചെയ്യുമ്പോള്‍ മാത്രമാണ് ആ കാര്യങ്ങള്‍ വരുന്നത്. തന്റെ പഴയ തീവ്രവാദ നിലപാടു തിരുത്തിയാണ് എല്‍ഡിഎഫിനെ മദനി പിന്തുണച്ചത്. അതില്‍ മദനി മാറ്റം വരുത്തിയതായി അറിയില്ല.
മദനിയുമായി കൂട്ടു കൂടിയത് തെറ്റായിരുന്നു എന്നും ഭാവിയില്‍ ഒരു ബന്ധവും വേണ്ട എന്നതുമാണ്‌ പി ബി നിലപാട്. അതാണ് എംകെ പാന്ഥെയുടെ
വാക്കുകളിലൂടെ പുറത്തു വന്നത്. പക്ഷെ പിണറായി വജയന്‍ അതല്ല പറയുന്നത്. മദനിയുമായി കൂട്ടു കൂടിയതില്‍ യതൊരു തെറ്റുമില്ല എന്നാണദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകളുടെ അര്‍ത്ഥം. തീവ്രാവാദ നിലപാടു മാറ്റി മിതവാദിയായ മദനി ഇപ്പോഴും പിണറായി വിജയനു സ്വീകാര്യനാണ്‌. ഭാവിയില്‍ കൂട്ടു കൂടുമോ എന്നത് അപ്പോഴത്തെ സാഹചര്യമനുസരിച്ചിരിക്കും. പാലൊളി മുഹമ്മദ് കുട്ടിയും അതു പറയുന്നു. ചില പിണറായി ഭക്തരുമതു പറയുന്നു.
ഏതാണു പാര്‍ട്ടി ലൈന്‍? പാന്ഥെ പറഞ്ഞതോ പിണറായി പറഞ്ഞതോ?
തടിയന്റവിടെ നസീറെന്നെ ഒരു മുസ്ലിം ഭീകരനെ ബംഗ്ളാദേശില്‍ നിന്നും പിടികൂടിയതിനു ശേഷം ലഭിക്കുന്ന വാര്‍ത്തകള്‍ അത്ര ശുഭകരമല്ല. ഭേദപ്പെട്ട രീതിയില്‍ സമധാനത്തോടെ കഴിഞ്ഞിരുന്ന കേരളത്തിലും മുസ്ലിം ഭീകരര്‍ക്ക് ആഴത്തിലുള്ള വേരുകളുണ്ടെന്നറിയുന്നത് അല്‍പം അലോസരമുണ്ടാക്കുന്നതാണ്. പക്ഷെ അതിനോടനുബന്ധിച്ച് ആടുന്ന പൊറാട്ടു നാടകങ്ങള്‍ കേരളം ഇപ്പോള്‍ വിസ്മയത്തോടെ നോക്കി നില്‍ക്കുന്നു. മദനിയെ കേരള രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ മുഖ്യ ധാരയിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാന്‍ കിണഞ്ഞ് ശ്രമിച്ച പിണറായി വിജയനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചവേറുകളും ഈ നാടകത്തിലും തകര്‍ത്താടുന്നുണ്ട്.
മദനിയെ ജയിലില്‍ മര്‍ദ്ദിച്ചതിനു പകരം വീട്ടാന്‍ തമിഴ് നാടിന്റെ ബസ് കത്തിച്ച കേസ് പ്രതികള്‍ മാറിമറിഞ്ഞ് അവസാനം നസീറും സൂഫിയയും പ്രതി പട്ടികയില്‍ വന്നു. മദനിയുമായി കഴിഞ്ഞ തെരഞ്ഞെടുപ്പില്‍ കൂട്ടു കൂടിയ സി പി എമ്മിനത് കനത്ത ആഘാതമേല്‍പ്പിച്ചു. അതിന്റെ ബഹിസ്ഫുരണമാണ്‌ പി ബി അംഗം എംകെ പാന്ഥെ വാക്കുകളിലൂടെ പുറത്തു വന്നത്. പി ബി യോഗത്തിനു ശേഷമാണീ വാക്കുകള്‍ എന്നതും ശ്രദ്ധേയമാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകള്‍:
മദനിക്കു തീവ്രവാദബന്ധമുണ്ടെന്നു ലോക്സഭാ തെരഞ്ഞെടുപ്പ് കാലത്തു തന്നെ ആരോപണങ്ങള്‍ ഉയര്‍ന്നിരുന്നു. എന്നാല്‍ മദനിയുമായി സിപിഎം നേതാക്കള്‍ വേദി പങ്കിട്ടു. അതു തെറ്റായിപ്പോയി. ഭാവിയില്‍ മദനിയുമായി ബന്ധമുണ്ടാകില്ല. ഇതിനുളള നടപടികള്‍ എടുത്തു കഴിഞ്ഞു.
പിണറായി വിജയന്റെ അറിയപ്പെടുന്ന ചാവേറായ പാലൊളി മുഹമ്മദ് കുട്ടി പറഞ്ഞതിപ്രകാരം.
മദനിയുമായി സി പി എം നേതാക്കള്‍ വേദി പങ്കിട്ടതില്‍ യാതൊരു കുറ്റബോധവുമില്ല.
സംസ്ഥാനത്തെ മാദ്ധ്യമങ്ങള്‍ രണ്ടു വ്യക്തികളെ ആക്രമിച്ചു ചോരകുടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്‌. മൂന്നരവര്‍ഷമായി പിണറായിക്കു നേരെ തുടരുന്ന ആക്രമണം ഇപ്പോള്‍ മദനിക്കുനേരെക്കൂടി ആയിരിക്കുകയാണ്‌.
ലോക്സഭാ തിരഞ്ഞെടുപ്പിനു പൊന്നാനിയില്‍ ഒരു സ്വതന്ത്ര സ്ഥാനാര്‍ഥി മത്സരിച്ചപ്പോള്‍ സിപിഎം പിന്തുണ നല്‍കുക മാത്രമാണുണ്ടായത്. സിപിഎം മാത്രമല്ല, പലരും പിന്തുണനല്‍കിയിരുന്നു. ഈ സ്ഥാനാര്‍ഥിക്കുതന്നെ മദനിയും പിന്തുണ കൊടുത്തു. പിന്തുണയ്ക്കുന്ന സ്വതന്ത്ര സ്ഥാനാര്‍ഥിയുടെ കുറ്റിപ്പുറത്തു നടന്ന തിരഞ്ഞെടുപ്പു പ്രചാരണയോഗത്തില്‍ മദനി പങ്കെടുത്തു എന്നുള്ളതുകൊണ്ട് സിപിഎം പാര്‍ട്ടി സെക്രട്ടറിക്കു പങ്കെടുക്കാന്‍ പാടില്ല എന്നു പറയുന്നതിനോടു യോജിപ്പില്ല.
അയ്യോ പാവം!!. എന്തൊരു സാധു!!!! പൊന്നാനിയില്‍ രണ്ടത്താണി സ്വതന്ത്രനായി മത്സരിച്ചപ്പോള്‍ ഗതികേടു കൊണ്ട് സി പി എം പിന്തുണച്ചു പോയി.!!!!!
രണ്ടത്താണിയെ സ്ഥാനാര്‍ത്ഥിയാക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി കേരളം മുഴുവന്‍ വെളിയവും പിണറായിയും നടത്തിയ കളരി പയറ്റ് കണ്ട ജനങ്ങളെല്ലാം കഴുതകളാണെന്ന ഈ നാട്യമുണ്ടല്ലോ, അതിനൊരു നല്ല നമസ്കാരം പറയാതെ വയ്യ. കേരളീയരുടെ സുബോധത്തെ കൊഞ്ഞനം കുത്തുന്ന ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭക്തിയെ ആരും നമിച്ചു പോകും.
മദനിയെ വെള്ളപൂശുന്ന മറ്റൊരു ഭക്തന്റെ വാക്കുകള്‍. നസീറിന്റെയൊപ്പം
ജീവിച്ച, നസീറിന്റെ മനം അറിയുന്ന അദ്ദേഹമെഴുതിയതിപ്രകാരം.
തടിയന്റവിട നസീര്‍ ഏതുസമയവും പിടിക്കപ്പെടാന്‍ സാധ്യതയുള്ളയാളാണെന്ന് അയാള്‍ക്കും അയാളുടെ പ്രസ്ഥാനത്തിനും അറിയാം. പിടിക്കപ്പെട്ടാല്‍ ആരെയൊക്കെ വെളിപ്പെടുത്തണമെന്നും ആരൊയൊക്കെ ഒളിപ്പിക്കണമെന്നും സംബന്ധിച്ച് തയ്യാറെടുപ്പും പരിശീലനവും അയാള്‍ നടത്തിയിട്ടുമുണ്ടാവും.
നസീര്‍ കാണിച്ചുകൊടുത്തത് അയാള്‍ ഒരു കാലത്ത് ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയ, ഇനിയുള്ള നാളുകളില്‍ തീവ്രവാദത്തിനായി ഉപയോഗിക്കാനാവില്ലെന്ന് അയാള്‍ കരുതുന്ന ആളുകളെ. അതേസമയം ഇനിയും ഇവിടെ തീവ്രവാദപ്രവര്‍ത്തനം നടത്താന്‍ സജ്ജരും പ്രാപ്തരുമായ ഒരുപറ്റം ആളുകളെ/പ്രസ്ഥാനങ്ങളെ മറച്ചുവെക്കുകയും ചെയ്യുന്നതായി സാമാന്യബുദ്ധിയുള്ള ആര്‍ക്കും മനസ്സിലാവും.
അവര്‍ ആരാണ്? ആരാണ് അവര്‍ക്ക് പിന്തുണ നല്‍കുന്നത്? ആ വലീയ സത്യമാണ് വെളിപ്പെടേണ്ടത്.
ഇതിന്റെ ഉത്തരം അന്വേഷിച്ച് ആരും പാഴൂര്‍ പടിപ്പുര വരെ പോകേണ്ടതില്ല. ഇത് കമ്യൂണിസ്റ്റു പ്രസ്ഥാനം തന്നെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എന്‍ ഡി എഫും യു ഡി എഫും.
പക്ഷെ ഇതു തെളിയിക്കാന്‍ പോലീസും ഭരണവും കയ്യിലുള്ള സി പി എമ്മിനെന്തു കൊണ്ട് പറ്റുന്നില്ല എന്നൊന്നും ആരും ചോദിച്ചേക്കരുത്. അത് കേട്ടാല്‍ ചിലപ്പോള്‍ ബോധക്ഷയം ഉണ്ടായേക്കും.
ഇതൊക്കെ ഇപ്പോള്‍ നടക്കുന്ന നാടകങ്ങള്‍. ഇനി അല്‍പ്പം പിറകോട്ടു പോകാം. മദനിയെ പിണറായി വിജയന്‍ ആനയും അമ്പാരിയുമായി കുറ്റിപ്പുറത്ത് ആനയിച്ചാദരിച്ച സമയത്ത് ഞാന്‍ ഒരു പോസ്റ്റ് എഴുതിയിരുന്നു. 2009 മാര്‍ച്ച് 22 ന്‌. ആ ലേഖനത്തിലെ പ്രസക്ത ഭാഗങ്ങളാണു ചുവടെ.
മദനിയും, വി എസും, പിന്നെ പിണറായിയും
പിണറായി വിജയന്‍ നയിച്ച കേരള യാത്രയില്‍ വി എസ് പങ്കെടുക്കുമോ എന്നത്, വലിയ ഒരു ചോദ്യമായിരുന്നു കേരളത്തില്‍. അവസാനം അദ്ദേഹം അതില്‍ പങ്കെടുത്തു.
കേരള യാത്രയുടെ സമാപനസമ്മേളനത്തില്‍ അദ്ദേഹം വരികയും പ്രസംഗിക്കുകയും ചെയ്തു. ജനങ്ങള്‍ ആര്‍പ്പുവിളികളോടെ അദ്ദേഹത്തെ എതിരേറ്റു. അന്നേരം പ്രസംഗിച്ചു നിന്ന ആള്‍ പ്രസംഗം നിറുത്തിയില്ല, കൂടാതെ അസഹിഷ്ണുത പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതും കണ്ടു. വി എസ് വേദിയില്‍ കയറിയപ്പോള്‍ മിക്കവരും എഴുന്നേറ്റ് നിന്ന് ആദരവു പ്രകടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. പലരും മനസില്ലാമനസോടെയാണെങ്കിലും. പക്ഷെ രണ്ടു പേര്‍ ഇത്തരം ആദരത്തിലൊന്നും വിശ്വസിച്ചില്ല. പ്രകാശ് കാരാട്ടും പിണറായി വിജയനും.
പിന്നീട് ഇടതുപക്ഷ രാഷ്ട്രീയത്തില്‍ പല കൊടുങ്കാറ്റുകളും ആഞ്ഞു വീശി. ഇപ്പോഴും വീശുന്നു. മദനി മതേതരനോ തീവ്രവാദിയോ എന്ന്, ഇടതുപക്ഷത്തിന്നുള്ളില്‍ തന്നെ ഒരു സമവായത്തിലെത്തിയിട്ടില്ല ഇനിയും. മറ്റുള്ളവര്‍ എന്തു വിളിച്ചാലും പിണറായി വിജയനു യാതൊരു സംശയവുമില്ല. മദനി പത്തര മാറ്റുള്ള മതേതരന്‍ തന്നെ. ആ പത്തരമാറ്റിനെ എങ്ങനെ സ്വീകരിക്കണം. അത് സി പി എ പ്രസ്ഥാനം എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ട ഊതിക്കാച്ചിയ പൊന്ന് തെളിയിച്ചു, അങ്ങ് കുറ്റിപ്പുറത്ത്.
കുറ്റിപ്പുറത്തു നടന്ന ഇടതുമുന്നണിയുടെ പൊന്നാനി മണ്ഡലം തിരഞ്ഞെടുപ്പു കണ്‍വന്‍ഷനില്‍ മദനിക്കു സിപിഎം രാജകീയ വരവേല്‍പ്പാണു നല്‍കിയത്. പിണറായി അടക്കമുള്ള നേതാക്കള്‍ അരമണിക്കൂറോളം മദനിക്കായി കാത്തുനിന്ന ശേഷമാണു ചടങ്ങു തുടങ്ങിയത്. അധ്യക്ഷപ്രസംഗം തുടങ്ങിയ മന്ത്രി പാലോളി മുഹമ്മദ് കുട്ടി, മദനിയുടെ വാഹനവ്യൂഹം എത്തിയതോടെ പ്രസംഗം നിര്‍ത്തുകയും, മൈക്ക് ഓഫാക്കുകയും ചെയ്തു. പിണറായി അടക്കമുള്ള എല്ലാ നേതാക്കളും എഴുന്നേറ്റു നിന്ന് മദനിയെ സ്വീകരിച്ചു.
സഖാവു വെളിയം വെളിവില്ലാത്തവനാണല്ലോ. സഖാവു മദനിയോ? വി എസിനേക്കാളും ആദരം പ്രകടിപ്പിക്കേണ്ട, ഗാര്‍ഡ് ഓഫ് ഓണര്‍ നല്‍കി ബഹുമാനിക്കേണ്ട, നടത്തുന്ന പ്രസംഗം നിറുത്തി, മൈക്ക് ഓഫാക്കി ആദരിക്കേണ്ട, തേന്‍ കട്ട അല്ലേ.
പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ അധഃപ്പതനം ഇവിടെ പൂര്‍ത്തിയാവുന്നു.
പിണറായി വിജയന്റെ ഏറ്റവും പുതിയ പ്രസ്താവനയാണു താഴെ.
പിഡിപിയുടേത് തീവ്രവാദ നിലപാടായിരുന്നു. സിപിഎമ്മിന് എന്നും തീവ്രവാദ വിരുദ്ധ നിലപാടാണുള്ളത്. ലോക്സഭാ തിരഞ്ഞെടുപ്പിലുള്‍പ്പെടെ പിഡിപി നല്‍കിയതു ഇങ്ങോട്ടുള്ള പിന്തുണയാണ്. എന്നാല്‍ ഇതു ഗുണം ചെയ്തില്ല.
അബ്ദുല്‍നാസര്‍ മദനിയോ സുഹൃത്തുക്കളോ മുന്‍കാലത്തു നിയമവിരുദ്ധമായി എന്തെങ്കിലും ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ അതിനെ ന്യായീകരിക്കേണ്ട ആവശ്യം സിപിഎമ്മിനില്ല. ഭാവിയില്‍ മദനിയുമായി ബന്ധം തുടരുമോ എന്നത് അപ്പോഴത്തെ രാഷ്ട്രീയസാഹചര്യത്തിന് അനുസൃതമായി തീരുമാനിക്കും. ലോക്സഭാതിരഞ്ഞെടുപ്പില്‍ പിഡിപിയുമായി ഒരു കൂട്ടുകെട്ടോ ധാരണയോ സിപിഎം ഉണ്ടാക്കിയിട്ടില്ല. എന്നാല്‍ മദനിയുടെ പിന്തുണ തങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം നിന്ന ചിലരില്‍ തെറ്റിദ്ധാരണ ഉണ്ടാക്കി. പഴയ നിലപാടു തിരുത്തുന്ന ആത്മാര്‍ഥമായ സമീപനമായിരുന്നു പിഡിപിയുടേത്. എന്നാല്‍ അതു തങ്ങളുടെ കൂടെ തന്നെയുള്ളവര്‍ക്കു ദഹിക്കാത്ത നിലയുണ്ടാക്കി. രാഷ്ട്രീയത്തില്‍ ഒരു കാര്യവും മുന്‍കൂട്ടി പറയാന്‍ കഴിയുന്നതല്ല. പിന്തുണയുടെ ഒരു ഘട്ടം കഴിഞ്ഞു. ഇപ്പോള്‍ അത്തരം കാര്യങ്ങള്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്യേണ്ട സ്ഥിതിയില്ല. ഓരോ തിരഞ്ഞെടുപ്പിലും സ്വീകരിക്കേണ്ട അടവു ചര്‍ച്ച ചെയ്യുമ്പോള്‍ മാത്രമാണ് ആ കാര്യങ്ങള്‍ വരുന്നത്. തന്റെ പഴയ തീവ്രവാദ നിലപാടു തിരുത്തിയാണ് എല്‍ഡിഎഫിനെ മദനി പിന്തുണച്ചത്. അതില്‍ മദനി മാറ്റം വരുത്തിയതായി അറിയില്ല.
മദനിയുമായി കൂട്ടു കൂടിയത് തെറ്റായിരുന്നു എന്നും ഭാവിയില്‍ ഒരു ബന്ധവും വേണ്ട എന്നതുമാണ്‌ പി ബി നിലപാട്. അതാണ് എംകെ പാന്ഥെയുടെ
വാക്കുകളിലൂടെ പുറത്തു വന്നത്. പക്ഷെ പിണറായി വജയന്‍ അതല്ല പറയുന്നത്. മദനിയുമായി കൂട്ടു കൂടിയതില്‍ യതൊരു തെറ്റുമില്ല എന്നാണദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകളുടെ അര്‍ത്ഥം. തീവ്രാവാദ നിലപാടു മാറ്റി മിതവാദിയായ മദനി ഇപ്പോഴും പിണറായി വിജയനു സ്വീകാര്യനാണ്‌. ഭാവിയില്‍ കൂട്ടു കൂടുമോ എന്നത് അപ്പോഴത്തെ സാഹചര്യമനുസരിച്ചിരിക്കും. പാലൊളി മുഹമ്മദ് കുട്ടിയും അതു പറയുന്നു. ചില പിണറായി ഭക്തരുമതു പറയുന്നു.
ഏതാണു പാര്‍ട്ടി ലൈന്‍? പാന്ഥെ പറഞ്ഞതോ പിണറായി പറഞ്ഞതോ?
കള്ളനു കഞ്ഞി വച്ചവന്‍
ആടിനെ പട്ടിയാക്കുക എന്നത് ഒരു പഞ്ച തന്ത്ര കഥ. ആടിനെ കൊണ്ടുപോയ ബ്രാഹ്മണനില്‍ നിന്നും അതിനെ തട്ടിയെടുക്കാനായി വിഡ്ഡിയായ ബ്രാഹ്മണനെ പറ്റിച്ച കഥയാണത്. പക്ഷെ പുതിയ പഞ്ചതന്ത്രത്തിലെ കഥയില്‍ ചില വ്യത്യാസങ്ങളൊക്കെയുണ്ട്. ഒരു ബ്രാഹ്മണനെയല്ല ഇവിടെ വിഡ്ഡിയാക്കിയത്. ലോക സമൂഹത്തെയാണ്. ആടിനെ പട്ടിയെന്നു വിളിച്ചു. പിന്നീട് പേപ്പട്ടിയെന്നും വിളിച്ചു. അവസാനം തല്ലിക്കൊല്ലുകയും ചെയ്തു.
2007 ലെ സാഹിത്യത്തിനുള്ള നൊബേല്‍ പുരസ്കാരം നേടിയ ബ്രിട്ടീഷ് എഴുത്തുകാരിയാണ്‌ Doris Lessing.
അക്കാലത്തെ അമേരിക്കന്‍ പ്രസിഡണ്ട് ജോര്‍ജ് ബുഷിനേക്കുറിച്ചും ബ്രിട്ടീഷ് പ്രധാനമന്ത്രി ടോണി ബ്ളെയറിനേക്കുറിച്ചും ആ മഹതി പറഞ്ഞ അഭിപ്രായങ്ങളാണു താഴെ.
"I always hated Tony Blair, from the beginning," she said. "Many of us hated Tony Blair, I think he has been a disaster for Britain and we have suffered him for many years. I said it when he was elected, 'this man is a little showman who is going to cause us problems' and he did.
"As for Bush, he's a world calamity. Everyone is tired of this man. Either he is stupid or he is very clever, although you have to remember he is a member of a social class which has profited from wars."
മുന്‍ ബ്രിട്ടീഷ് പ്രധാനമന്ത്രി ടോണി ബ്ളെയര്‍ ഇന്നലെ വളരെ സുപ്രധാനമായ ഒരു വെളിപ്പെടുത്തല്‍ നടത്തി. സദ്ദാം ഹുസ്സൈന്റെ കയ്യില്‍ കൂട്ട നശീകരണ ആയുധങ്ങള്‍ ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിലും ഇറാക്കിനെ ആക്രമിക്കുമായിരുന്നു എന്നാണത്.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/8409596.സതം
Unashamed Blair confirms his critics' claims on Iraq
Tony Blair has dropped something of a bombshell by admitting that he would have favoured removing Saddam Hussein regardless of any arguments about whether Iraq had weapons of mass destruction.
The admission, in an interview being broadcast on the BBC on Sunday, will convince cynics of British and American policy that they were right all along to say this was always about regime change.
ലോക രാഷ്ട്രീയത്തില്‍ ദൂരവ്യാപകമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കാന്‍ പോന്ന ഒരു പ്രസ്താവനയാണത്. പക്ഷെ അതിനുള്ള സാധ്യത തുലോം വിരളമാണ്.
ഇറാക്കിനെ ആക്രമിക്കാന്‍ ബുഷും ബ്ളെയറും കൂടി പറഞ്ഞ ന്യായീകരണം സദ്ദാം ഹുസ്സൈന്റെ കയ്യില്‍ കൂട്ട നശീകരണത്തിനുള്ള ആയുധങ്ങളുണ്ടെന്നായിരുന്നു. ഐക്യരാഷ്ട്ര സഭയുടെ രണ്ട് സംഘങ്ങള്‍ പരിശോധിച്ചിട്ടും ഈ ആയുധങ്ങളൊന്നും കണ്ടെത്താനായില്ല. അപ്പോള്‍ ബുഷും ബ്ളെയറും പറഞ്ഞത് സദ്ദാം അവ നശിപ്പിക്കുകയോ സിറിയയിലേക്ക് കടത്തുകയോ ചെയ്തിട്ടുണ്ടാകുമെന്നായിരുന്നു.
ടോണി ബ്ളെയര്‍ ഇത്രകാലം പറഞ്ഞിരുന്നതിന്റെ നാള്‍വഴി ഇങ്ങനെ.
10 April 2002
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/1921702.സതം
"no doubt whatever that the world would be a better place without Saddam."
Simply turning our backs on the issue of weapons of mass destruction is not an option.
"We will do it a sensible way, do it in a measured way, but we cannot allow a state of this nature (Iraq) to develop these weapons without let or hindrance," .
24 September 2002
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/2277352.stm
"It is unprecedented for the government to publish this kind of document.
"But in the light of the debate about Iraq and weapons of mass destruction (WMD) I wanted to share with the British public the reasons why I believe this issue to be a current and serious threat to the UK national interest."
"Saddam Hussein is continuing to develop WMD, and with them the ability to inflict real damage upon the region and the stability of the world".
4 June 2003
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/2962538.stm
He certainly put a powerful case defending his position on Saddam's weapons of mass destruction (WMD).
8 July, 2003.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/3053314.stm
"I have absolutely no doubt at all that we will find evidence of weapons of mass destruction programmes."
11 January, 2004
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/3387211.stm
Tony Blair says he "does not know" if he got it wrong on Iraq's weapons of mass destruction.
"In a land mass twice the size of the UK it may well not be surprising you don't find where this stuff is hidden,"
6 July, 2004
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/3869293.stm
Tony Blair has said Iraq's weapons of mass destruction "may never be found".
Mr Blair said he had "to accept we haven't found them and we may never find them" - but that did not mean Saddam Hussein had not been a threat.
He said the former Iraqi leader had been in breach of UN resolutions and his weapons may have been "removed, hidden or destroyed".
14 July, 2004
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/3893987.stm
"But I have to accept: as the months have passed, it seems increasingly clear that at the time of invasion Saddam did not have stockpiles of chemical or biological weapons ready to deploy,"
"Iraq, the region, the wider world is a better and safer place without Saddam,
28 September, 2004
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/3692996.stm
"The problem is I can apologise for the information being wrong but I can never apologise, sincerely at least, for removing Saddam. The world is a better place with Saddam in prison."
And, more clearly than ever before, he insisted all his claims about WMD - including claims Saddam could have launched weapons within 45 minutes - were based on reports by the Joint Intelligence Committee.
മുസ്ലിം ഭീകരര്‍ World Trade Centre തകര്‍ത്തതിനേക്കുറിച്ച് Doris Lessing പറഞ്ഞതിപ്രകാരമാണ്.
"September 11 was terrible, but if one goes back over the history of the IRA, what happened to the Americans wasn't that terrible,”
"Some Americans will think I'm crazy. Many people died, two prominent buildings fell, but it was neither as terrible nor as extraordinary as they think. They're a very naive people, or they pretend to be,"
"Do you know what people forget? That the IRA attacked with bombs against our Government.”
ഇറാക്കിനെ ആക്രമിക്കാനുള്ള ടോണി ബ്ളെയറുടെ തീരുമാനത്തെ ബ്രിട്ടനുള്ളില്‍ പലരും എതിര്‍ത്തിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മന്ത്രി സഭാംഗങ്ങള്‍ പലരും അതിലുള്‍പ്പെടും. അവരില്‍ പ്രമുഖരാണ്‌ Clare Short ഉം Robin Cook ഉം.
Clare Short ന്റെ വാക്കുകള്‍
By September 2002, I was feeling increasingly sure that the US and Tony Blair were determined to attack Iraq. It was clear that they were convinced that Saddam Hussein was dedicated to the possession of chemical and biological weapons and would acquire nuclear weapons if he could, though they made clear this would take at least five years. They also believed that he had hidden programmes and probably materials across Iraq.
Robin Cook ന്റെ വാക്കുകള്‍
‘By February or March, he knew it was wrong. As far as I know, at no point after the end of 2002 did he ever repeat those claims.’
ഇവരൊക്കെ എതിര്‍ത്തിട്ടും ടോണി ബ്ളെയര്‍ ബുഷിനോടു ചേര്‍ന്ന് ഇറാക്കിനെ ആക്രമിച്ചത് മറ്റു പല കാരണങ്ങളും കൊണ്ടായിരുന്നു. ഇറാക്കിലെ എണ്ണയായിരുന്നു ഒന്നാമത്തെ കാരണം. അമേരിക്കയിലെ ബിസിനസ് ലോബിക്ക് വേണ്ടി എന്തു ഹീനകൃത്യവും ചെയ്യുക എന്നതാണല്ലോ ഏത് അമേരിക്കന്‍ പ്രസഡണ്ടിന്റെയും കടമ. ബുഷും അത് ചെയ്തു. ടോണി ബ്ളെയര്‍ എന്ന വിനീത ദാസന്‍ അതിനു കൂട്ടും നിന്നു.
പ്രമുഖ ലോക രാഷ്ട്രങ്ങളായ റഷ്യ, ചൈന, ജെര്‍മ്മനി, ഫ്രാന്‍സ് എന്നിവരൊക്കെ എതിര്‍ത്തിട്ടും കെട്ടിച്ചമച്ച ചില കഥകളുമായി ഇറാക്കിനെ ആക്രമിച്ച ബുഷും ബ്ളെയറും ചരിത്രത്തിന്റെ പുനരാവര്‍ത്തനമാണ് നടത്തിയത്. തോറ്റു പിന്‍മാറിക്കൊണ്ടിരുന്ന ജപ്പാന്റെ മേല്‍ അണു ബോംബിട്ട് ആനന്ദിച്ച അമേരിക്ക ജപ്പാനെ പുനര്‍നിര്‍മ്മിച്ചു. അതിലൂടെ അമേരിക്കന്‍ വ്യവസായികള്‍ക്ക് കൊള്ള ലാഭമുണ്ടാക്കിക്കൊടുത്തു. ഇതു തന്നെ ജെര്‍മ്മനിയിലും ആവര്‍ത്തിച്ചു.
10 വര്‍ഷക്കലം ഇറാനെതിരെ യുദ്ധം ചെയ്തപ്പോള്‍ സദ്ദാം ഹുസ്സൈന്‍ അമേരിക്കയുടെ വലം കയ്യായിരുന്നു. അമേരിക്കയുടെ മൌനാനുവാദത്തോടെ സദ്ദാം കുവൈറ്റിനെ ആക്രമിച്ചപ്പോള്‍ അവര്‍ മിണ്ടാതിരുന്നു. പിന്നീട് സദ്ദാമിനെ തുരത്താനെന്ന പേരില്‍ കുവൈറ്റിനെ തകര്‍ത്തു തരിപ്പണമാക്കി. അതിനെ പുനര്‍ നിര്‍മ്മിച്ച് അമേരിക്കന്‍ വ്യവസായികള്‍ വീണ്ടും വന്‍ ലാഭമുണ്ടാക്കി.
പിന്നീട് സദ്ദാമിനെ തുരത്താനായി ഇല്ലാത്ത ആയുധങ്ങള്‍ ഉണ്ടെന്ന കള്ളം പ്രചരിപ്പിച്ച് ഇറാക്കിനെ ആക്രമിച്ചു. എണ്ണയില്‍ നിന്നും മറ്റു പല പേരിലും അമേരിക്കന്‍ വ്യവസായ ലോബി വീണ്ടും വന്‍ ലാഭമുണ്ടാക്കി.
സദ്ദാം ഇറാക്കില്‍ വിധ്വംസക പ്രവര്‍ത്തനത്തില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടിരുന്ന ആളുകളെ വധിച്ചിട്ടുണ്ട്. സദ്ദാം വധിച്ചതില്‍ കൂടുതല്‍ ആളുകള്‍ അമേരിക്കന്‍ അധിനിവേശത്തേത്തുടര്‍ന്ന് ഇറാക്കില്‍ കൊല്ലപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. അവര്‍ മിക്കവരും നിരപരാധികളും.
എന്തെല്ലാം കുറ്റമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഇറാക്ക് മുസ്ലിം ലോകത്തെ ഏറ്റവും മതേതര രാഷ്ട്രമായിരുന്നു.ഏറ്റവും പുരോഗമിച്ചതും. സദ്ദാം ഭരിച്ചിരുന്നപ്പോള്‍ മുസ്ലിം തീവ്രവാദികളെ തലപൊക്കാന്‍ അനുവദിച്ചിരുന്നില്ല. ഇന്ന് ഇറാക്ക് ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ മുസ്ലിം തീവ്രവാദികളെ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ഫാക്റ്ററിയായി മാറി. അതിന്റെ പൂര്‍ണ്ണ ഉത്തരവാദിത്തം ബുഷിനും ബ്ളെയറിനുമാണ്.
ആദ്യം പാലു കൊടുത്തു വളര്‍ത്തുക.എന്നിട്ട് തകര്‍ക്കുക. ഇതാണ്, അമേരിക്കയുടെ വിനോദം. സദ്ദാമിനെ ഇറാനെതിരെ വളര്‍ത്തി. അതാണു പാകിസ്ഥാനിലും ആവര്‍ത്തിക്കുന്നത്. ഇന്‍ഡ്യക്കെതിരെയും സോവിയറ്റ് യൂണിയനെതിരെയും മുസ്ലിം ഭീകരരെ അകമഴിഞ്ഞു സഹായിച്ചു അമേരിക്ക. കാഷ്മീരില്‍ പാകിസ്ഥാന്റെ പങ്കിനേക്കുറിച്ച് എത്രയോ തെളിവുകള്‍ ഇന്‍ഡ്യ അമേരിക്കക്കു കൈമാറിയിരുന്നു. അതൊക്കെ അവര്‍ ചവറ്റു കുട്ടയിലെറിയുകയായിരുന്നു പതിവ്. ഇപ്പോള്‍ പാകിസ്ഥാനെ ആക്രമിക്കുമെന്നാണവര്‍ പറയുന്നത്.
ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞിട്ടും അമേരിക്കയെ പാടിപ്പുകഴ്ത്തുന്ന മറ്റൊരു വിനീത ദാസനുണ്ട് ഇന്‍ഡ്യയില്‍. പ്രാധാനമന്ത്രി മന്‍ മോഹന്‍ സിംഗ്. ലോകം മുഴുവന്‍ ഒരു പോലെ വെറുത്ത ബുഷിനെ ഇന്‍ഡ്യക്കാര്‍ സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന തമാശ പറഞ്ഞതാണിദ്ദേഹം.
ലോക ദുരന്തമായിരുന്ന ബുഷ് എന്ന കള്ളനു കഞ്ഞി വച്ചവനാണ്‌ ടോണി ബ്ളെയര്‍.
ഇറാക്കില്‍ മരിച്ചു വീഴുന്ന നിരപരാധികളുടെ രക്തം ടോണി ബ്ളെയറിന്റെ മനസാക്ഷിയില്‍ പതിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ആ കുറ്റ ബോധം ബ്ളെയറിനെ പിന്തുടരുന്നുണ്ടാകാം. ഒരു പക്ഷെ അതായിരിക്കാം അദ്ദേഹത്തെ ആംഗ്ളിക്കന്‍ സഭ ഉപേക്ഷിച്ച് കത്തോലിക്കാ സഭയില്‍ അഭയം തേടാന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ചത്.
ഇറാക്കിനെ ആക്രമിച്ചത് തെറ്റായിപ്പോയി എന്ന് ഇന്നല്ലെങ്കില്‍ നാളെ ബ്ളെയറിനു സമ്മതിക്കേണ്ടി വരും.
2007 ലെ സാഹിത്യത്തിനുള്ള നൊബേല്‍ പുരസ്കാരം നേടിയ ബ്രിട്ടീഷ് എഴുത്തുകാരിയാണ്‌ Doris Lessing.
അക്കാലത്തെ അമേരിക്കന്‍ പ്രസിഡണ്ട് ജോര്‍ജ് ബുഷിനേക്കുറിച്ചും ബ്രിട്ടീഷ് പ്രധാനമന്ത്രി ടോണി ബ്ളെയറിനേക്കുറിച്ചും ആ മഹതി പറഞ്ഞ അഭിപ്രായങ്ങളാണു താഴെ.
"I always hated Tony Blair, from the beginning," she said. "Many of us hated Tony Blair, I think he has been a disaster for Britain and we have suffered him for many years. I said it when he was elected, 'this man is a little showman who is going to cause us problems' and he did.
"As for Bush, he's a world calamity. Everyone is tired of this man. Either he is stupid or he is very clever, although you have to remember he is a member of a social class which has profited from wars."
മുന്‍ ബ്രിട്ടീഷ് പ്രധാനമന്ത്രി ടോണി ബ്ളെയര്‍ ഇന്നലെ വളരെ സുപ്രധാനമായ ഒരു വെളിപ്പെടുത്തല്‍ നടത്തി. സദ്ദാം ഹുസ്സൈന്റെ കയ്യില്‍ കൂട്ട നശീകരണ ആയുധങ്ങള്‍ ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിലും ഇറാക്കിനെ ആക്രമിക്കുമായിരുന്നു എന്നാണത്.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/8409596.സതം
Unashamed Blair confirms his critics' claims on Iraq
Tony Blair has dropped something of a bombshell by admitting that he would have favoured removing Saddam Hussein regardless of any arguments about whether Iraq had weapons of mass destruction.
The admission, in an interview being broadcast on the BBC on Sunday, will convince cynics of British and American policy that they were right all along to say this was always about regime change.
ലോക രാഷ്ട്രീയത്തില്‍ ദൂരവ്യാപകമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കാന്‍ പോന്ന ഒരു പ്രസ്താവനയാണത്. പക്ഷെ അതിനുള്ള സാധ്യത തുലോം വിരളമാണ്.
ഇറാക്കിനെ ആക്രമിക്കാന്‍ ബുഷും ബ്ളെയറും കൂടി പറഞ്ഞ ന്യായീകരണം സദ്ദാം ഹുസ്സൈന്റെ കയ്യില്‍ കൂട്ട നശീകരണത്തിനുള്ള ആയുധങ്ങളുണ്ടെന്നായിരുന്നു. ഐക്യരാഷ്ട്ര സഭയുടെ രണ്ട് സംഘങ്ങള്‍ പരിശോധിച്ചിട്ടും ഈ ആയുധങ്ങളൊന്നും കണ്ടെത്താനായില്ല. അപ്പോള്‍ ബുഷും ബ്ളെയറും പറഞ്ഞത് സദ്ദാം അവ നശിപ്പിക്കുകയോ സിറിയയിലേക്ക് കടത്തുകയോ ചെയ്തിട്ടുണ്ടാകുമെന്നായിരുന്നു.
ടോണി ബ്ളെയര്‍ ഇത്രകാലം പറഞ്ഞിരുന്നതിന്റെ നാള്‍വഴി ഇങ്ങനെ.
10 April 2002
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/1921702.സതം
"no doubt whatever that the world would be a better place without Saddam."
Simply turning our backs on the issue of weapons of mass destruction is not an option.
"We will do it a sensible way, do it in a measured way, but we cannot allow a state of this nature (Iraq) to develop these weapons without let or hindrance," .
24 September 2002
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/2277352.stm
"It is unprecedented for the government to publish this kind of document.
"But in the light of the debate about Iraq and weapons of mass destruction (WMD) I wanted to share with the British public the reasons why I believe this issue to be a current and serious threat to the UK national interest."
"Saddam Hussein is continuing to develop WMD, and with them the ability to inflict real damage upon the region and the stability of the world".
4 June 2003
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/2962538.stm
He certainly put a powerful case defending his position on Saddam's weapons of mass destruction (WMD).
8 July, 2003.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/3053314.stm
"I have absolutely no doubt at all that we will find evidence of weapons of mass destruction programmes."
11 January, 2004
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/3387211.stm
Tony Blair says he "does not know" if he got it wrong on Iraq's weapons of mass destruction.
"In a land mass twice the size of the UK it may well not be surprising you don't find where this stuff is hidden,"
6 July, 2004
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/3869293.stm
Tony Blair has said Iraq's weapons of mass destruction "may never be found".
Mr Blair said he had "to accept we haven't found them and we may never find them" - but that did not mean Saddam Hussein had not been a threat.
He said the former Iraqi leader had been in breach of UN resolutions and his weapons may have been "removed, hidden or destroyed".
14 July, 2004
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/3893987.stm
"But I have to accept: as the months have passed, it seems increasingly clear that at the time of invasion Saddam did not have stockpiles of chemical or biological weapons ready to deploy,"
"Iraq, the region, the wider world is a better and safer place without Saddam,
28 September, 2004
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/3692996.stm
"The problem is I can apologise for the information being wrong but I can never apologise, sincerely at least, for removing Saddam. The world is a better place with Saddam in prison."
And, more clearly than ever before, he insisted all his claims about WMD - including claims Saddam could have launched weapons within 45 minutes - were based on reports by the Joint Intelligence Committee.
മുസ്ലിം ഭീകരര്‍ World Trade Centre തകര്‍ത്തതിനേക്കുറിച്ച് Doris Lessing പറഞ്ഞതിപ്രകാരമാണ്.
"September 11 was terrible, but if one goes back over the history of the IRA, what happened to the Americans wasn't that terrible,”
"Some Americans will think I'm crazy. Many people died, two prominent buildings fell, but it was neither as terrible nor as extraordinary as they think. They're a very naive people, or they pretend to be,"
"Do you know what people forget? That the IRA attacked with bombs against our Government.”
ഇറാക്കിനെ ആക്രമിക്കാനുള്ള ടോണി ബ്ളെയറുടെ തീരുമാനത്തെ ബ്രിട്ടനുള്ളില്‍ പലരും എതിര്‍ത്തിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മന്ത്രി സഭാംഗങ്ങള്‍ പലരും അതിലുള്‍പ്പെടും. അവരില്‍ പ്രമുഖരാണ്‌ Clare Short ഉം Robin Cook ഉം.
Clare Short ന്റെ വാക്കുകള്‍
By September 2002, I was feeling increasingly sure that the US and Tony Blair were determined to attack Iraq. It was clear that they were convinced that Saddam Hussein was dedicated to the possession of chemical and biological weapons and would acquire nuclear weapons if he could, though they made clear this would take at least five years. They also believed that he had hidden programmes and probably materials across Iraq.
Robin Cook ന്റെ വാക്കുകള്‍
‘By February or March, he knew it was wrong. As far as I know, at no point after the end of 2002 did he ever repeat those claims.’
ഇവരൊക്കെ എതിര്‍ത്തിട്ടും ടോണി ബ്ളെയര്‍ ബുഷിനോടു ചേര്‍ന്ന് ഇറാക്കിനെ ആക്രമിച്ചത് മറ്റു പല കാരണങ്ങളും കൊണ്ടായിരുന്നു. ഇറാക്കിലെ എണ്ണയായിരുന്നു ഒന്നാമത്തെ കാരണം. അമേരിക്കയിലെ ബിസിനസ് ലോബിക്ക് വേണ്ടി എന്തു ഹീനകൃത്യവും ചെയ്യുക എന്നതാണല്ലോ ഏത് അമേരിക്കന്‍ പ്രസഡണ്ടിന്റെയും കടമ. ബുഷും അത് ചെയ്തു. ടോണി ബ്ളെയര്‍ എന്ന വിനീത ദാസന്‍ അതിനു കൂട്ടും നിന്നു.
പ്രമുഖ ലോക രാഷ്ട്രങ്ങളായ റഷ്യ, ചൈന, ജെര്‍മ്മനി, ഫ്രാന്‍സ് എന്നിവരൊക്കെ എതിര്‍ത്തിട്ടും കെട്ടിച്ചമച്ച ചില കഥകളുമായി ഇറാക്കിനെ ആക്രമിച്ച ബുഷും ബ്ളെയറും ചരിത്രത്തിന്റെ പുനരാവര്‍ത്തനമാണ് നടത്തിയത്. തോറ്റു പിന്‍മാറിക്കൊണ്ടിരുന്ന ജപ്പാന്റെ മേല്‍ അണു ബോംബിട്ട് ആനന്ദിച്ച അമേരിക്ക ജപ്പാനെ പുനര്‍നിര്‍മ്മിച്ചു. അതിലൂടെ അമേരിക്കന്‍ വ്യവസായികള്‍ക്ക് കൊള്ള ലാഭമുണ്ടാക്കിക്കൊടുത്തു. ഇതു തന്നെ ജെര്‍മ്മനിയിലും ആവര്‍ത്തിച്ചു.
10 വര്‍ഷക്കലം ഇറാനെതിരെ യുദ്ധം ചെയ്തപ്പോള്‍ സദ്ദാം ഹുസ്സൈന്‍ അമേരിക്കയുടെ വലം കയ്യായിരുന്നു. അമേരിക്കയുടെ മൌനാനുവാദത്തോടെ സദ്ദാം കുവൈറ്റിനെ ആക്രമിച്ചപ്പോള്‍ അവര്‍ മിണ്ടാതിരുന്നു. പിന്നീട് സദ്ദാമിനെ തുരത്താനെന്ന പേരില്‍ കുവൈറ്റിനെ തകര്‍ത്തു തരിപ്പണമാക്കി. അതിനെ പുനര്‍ നിര്‍മ്മിച്ച് അമേരിക്കന്‍ വ്യവസായികള്‍ വീണ്ടും വന്‍ ലാഭമുണ്ടാക്കി.
പിന്നീട് സദ്ദാമിനെ തുരത്താനായി ഇല്ലാത്ത ആയുധങ്ങള്‍ ഉണ്ടെന്ന കള്ളം പ്രചരിപ്പിച്ച് ഇറാക്കിനെ ആക്രമിച്ചു. എണ്ണയില്‍ നിന്നും മറ്റു പല പേരിലും അമേരിക്കന്‍ വ്യവസായ ലോബി വീണ്ടും വന്‍ ലാഭമുണ്ടാക്കി.
സദ്ദാം ഇറാക്കില്‍ വിധ്വംസക പ്രവര്‍ത്തനത്തില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടിരുന്ന ആളുകളെ വധിച്ചിട്ടുണ്ട്. സദ്ദാം വധിച്ചതില്‍ കൂടുതല്‍ ആളുകള്‍ അമേരിക്കന്‍ അധിനിവേശത്തേത്തുടര്‍ന്ന് ഇറാക്കില്‍ കൊല്ലപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. അവര്‍ മിക്കവരും നിരപരാധികളും.
എന്തെല്ലാം കുറ്റമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഇറാക്ക് മുസ്ലിം ലോകത്തെ ഏറ്റവും മതേതര രാഷ്ട്രമായിരുന്നു.ഏറ്റവും പുരോഗമിച്ചതും. സദ്ദാം ഭരിച്ചിരുന്നപ്പോള്‍ മുസ്ലിം തീവ്രവാദികളെ തലപൊക്കാന്‍ അനുവദിച്ചിരുന്നില്ല. ഇന്ന് ഇറാക്ക് ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ മുസ്ലിം തീവ്രവാദികളെ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ഫാക്റ്ററിയായി മാറി. അതിന്റെ പൂര്‍ണ്ണ ഉത്തരവാദിത്തം ബുഷിനും ബ്ളെയറിനുമാണ്.
ആദ്യം പാലു കൊടുത്തു വളര്‍ത്തുക.എന്നിട്ട് തകര്‍ക്കുക. ഇതാണ്, അമേരിക്കയുടെ വിനോദം. സദ്ദാമിനെ ഇറാനെതിരെ വളര്‍ത്തി. അതാണു പാകിസ്ഥാനിലും ആവര്‍ത്തിക്കുന്നത്. ഇന്‍ഡ്യക്കെതിരെയും സോവിയറ്റ് യൂണിയനെതിരെയും മുസ്ലിം ഭീകരരെ അകമഴിഞ്ഞു സഹായിച്ചു അമേരിക്ക. കാഷ്മീരില്‍ പാകിസ്ഥാന്റെ പങ്കിനേക്കുറിച്ച് എത്രയോ തെളിവുകള്‍ ഇന്‍ഡ്യ അമേരിക്കക്കു കൈമാറിയിരുന്നു. അതൊക്കെ അവര്‍ ചവറ്റു കുട്ടയിലെറിയുകയായിരുന്നു പതിവ്. ഇപ്പോള്‍ പാകിസ്ഥാനെ ആക്രമിക്കുമെന്നാണവര്‍ പറയുന്നത്.
ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞിട്ടും അമേരിക്കയെ പാടിപ്പുകഴ്ത്തുന്ന മറ്റൊരു വിനീത ദാസനുണ്ട് ഇന്‍ഡ്യയില്‍. പ്രാധാനമന്ത്രി മന്‍ മോഹന്‍ സിംഗ്. ലോകം മുഴുവന്‍ ഒരു പോലെ വെറുത്ത ബുഷിനെ ഇന്‍ഡ്യക്കാര്‍ സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന തമാശ പറഞ്ഞതാണിദ്ദേഹം.
ലോക ദുരന്തമായിരുന്ന ബുഷ് എന്ന കള്ളനു കഞ്ഞി വച്ചവനാണ്‌ ടോണി ബ്ളെയര്‍.
ഇറാക്കില്‍ മരിച്ചു വീഴുന്ന നിരപരാധികളുടെ രക്തം ടോണി ബ്ളെയറിന്റെ മനസാക്ഷിയില്‍ പതിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ആ കുറ്റ ബോധം ബ്ളെയറിനെ പിന്തുടരുന്നുണ്ടാകാം. ഒരു പക്ഷെ അതായിരിക്കാം അദ്ദേഹത്തെ ആംഗ്ളിക്കന്‍ സഭ ഉപേക്ഷിച്ച് കത്തോലിക്കാ സഭയില്‍ അഭയം തേടാന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ചത്.
ഇറാക്കിനെ ആക്രമിച്ചത് തെറ്റായിപ്പോയി എന്ന് ഇന്നല്ലെങ്കില്‍ നാളെ ബ്ളെയറിനു സമ്മതിക്കേണ്ടി വരും.
Friday, 11 December 2009
ഒബാമയും സമാധാനവും നൊബേല്‍ പുരസ്കാരവും
ലോകത്തില്‍ സമാധാനമുണ്ടാക്കുന്നവര്‍ക്ക് നല്‍കാനായി ഏര്‍പ്പെടുത്തിയതാണ്‌ സമാധാനത്തിനുള്ള നൊബേല്‍ പുരസ്കാരം. മാര്‍ട്ടിന്‍ ലൂഥര്‍ കിംഗ്, മദര്‍ തെരേസ, നെല്‍സന്‍ മണ്ടേല, ദലൈ ലാമ തുടങ്ങിയ സമാധാനത്തിന്റെ ദൂതന്‍മാര്‍ അത് നേടിയിട്ടുണ്ട്. മറ്റൊരു സമാധാന ദൂതനായിരുന്ന മഹാത്മാ ഗാന്ധി അത് നേടിയില്ല എന്നത് ചരിത്രത്തിലെ ഒരു വിരോധാഭാസവും.
അമേരിക്കന്‍ പ്രസിഡണ്ട് ബറാക്ക് ഒബാമക്ക് സമാധാനത്തിനുള്ള നൊബേല്‍ സമ്മാനം നല്‍കിയപ്പോള്‍ അത് ലോകം മുഴുവന്‍ വിമര്‍ശന വിധേയമായിരുന്നു. ഒരു വര്‍ഷത്തില്‍ താഴെ മാത്രം അധികാരത്തിലിരുന്ന ഒബാമ അതിനര്‍ഹനാണോ എന്ന് പലരും സന്ദേഹിച്ചിരുന്നു.
2007ല്‍ സഹിത്യത്തിനുള്ള നൊബേല്‍ പുരസ്കാരം നേടിയ ഡോറിസ് ലെസിംഗ്, ഒബാമയുടെ മുന്‍ഗാമി ജോര്‍ജ് ബുഷിനെ വിശേഷിപ്പിച്ചത് ഒരു ലോക ദുരന്തം എന്നായിരുന്നു. അക്ഷരം പ്രതി ശരിയായിരുന്ന ആ ദുരന്തത്തിനു ശേഷം പ്രത്യാശയുടെ കിരണമായിട്ടാണ്‌ ഒബാമയെ ലോകം വീക്ഷിച്ചത്. ആ പ്രത്യാശയെ തല്ലിക്കെടുത്തുന്ന ഒരു പ്രഖ്യാപനം കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച അദ്ദേഹത്തില്‍ നിന്നും ഉണ്ടായി. പരാജയത്തിലേക്ക് അതിവേഗം നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അഫ്ഘാന്‍ യുദ്ധ ഭൂമിയിലേക്ക് 30000 അമേരിക്കന്‍ ഭടന്‍മാരേക്കൂടി അയക്കാനുള്ള തീരുമാനം അദ്ദേഹം പ്രഖ്യാപിച്ചു. അതു വഴി യുദ്ധം പൂര്‍വാധികം ശക്തിയോടെ തുടരാണദ്ദേഹത്തിന്റെ തീരുമാനം. ഇത് സമാധാന ദൂതന്‍ എന്ന പ്രത്യാശക്കു കടക വിരുദ്ധമായ നടപടിയാണ്.
ഡിസംബര്‍ 10 ന്‌ നൊബേല്‍ പുരസ്കാരം ഒബാമക്കു സമ്മാനിക്കപ്പെട്ടു.
20 വര്‍ഷം മുമ്പ് ഇതേ പുരസ്കാരം നേടിയ ദലൈ ലാമ ഇതേപ്പറ്റി പറഞ്ഞതിപ്രകാരമാണ്.
‘I think if you are realistic, it may have been a little early but it doesn’t matter, I know Obama is a very able person.’
‘I think the Nobel Peace Prize gives him more encouragement and also gives him more moral responsibility.’
അതെ. ഒരു പ്രോത്സാഹനമെന്ന നിലയില്‍ സമ്മാനിതനായ അദ്ദേഹം കുറച്ചു കൂടി ഉത്തരവാദിത്തതോടെ കാര്യങ്ങള്‍ കൈകാര്യം ചെയുമെന്നാണെല്ലാവരും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നത്. ആ പ്രതീക്ഷ തെറ്റുന്നോ എന്നാണിപ്പോള്‍ അവരെല്ലം സംശയിക്കുന്നതും. അതിനെ അടിവരയിടുന്നതാണ്‌ ദലൈ ലാമയുടെ സംശയം. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകള്‍.
‘Sometimes these individual persons rely on different advice from different people so like former President Bush junior, as a human being I really love him, really wonderful person, very honest, very truthful.
But I think due to his advisers’ views, some of the policies have been a disaster.
അഫ്ഘനിസ്ഥാനിലേക്ക് കൂടുതല്‍ സൈന്യങ്ങളെ അയക്കാനുള്ള തീരുമാനവും ദലൈ ലാമ സൂചിപ്പിച്ച ഉപദേശകരുടെ അഭിപ്രായം മുന്‍നിര്‍ത്തി ആയിരുന്നു.
വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുമ്പ് ആരംഭിച്ച രണ്ടു യുദ്ധങ്ങള്‍ നയിക്കുന്ന അമേരിക്കയുടെ സര്‍വസൈന്യാധിപന്‍ ഈ പുരസ്കാരത്തിനര്‍ഹനാണോ? അല്ലെന്നാണദ്ദേഹം തന്നെ പറയുന്നത്. നൊബേല്‍ പുരസ്കാരം സ്വീകരിച്ചു കൊണ്ട് അദ്ദേഹം നടത്തിയ പ്രംഗത്തിലെ ചില വാചകങ്ങള്‍ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് അതാണ്.
And yet I would be remiss if I did not acknowledge the considerable controversy that your generous decision has generated. In part, this is because I am at the beginning, and not the end, of my labour on the world stage.
Compared to some of the giants of history who have received this prize - Schweitzer and King; Marshall and Mandela - my accomplishments are slight. And then there are the men and women around the world who have been jailed and beaten in the pursuit of justice; those who toil in humanitarian organizations to relieve suffering; the unrecognized millions whose quiet acts of courage and compassion inspire even the most hardened of cynics. I cannot argue with those who find these men and women - some known, some obscure to all but those they help - to be far more deserving of this honour than I.
But perhaps the most profound issue surrounding my receipt of this prize is the fact that I am the Commander-in-Chief of a nation in the midst of two wars. One of these wars is winding down. The other is a conflict that America did not seek; one in which we are joined by 43 other countries - including Norway - in an effort to defend ourselves and all nations from further attacks.
Still, we are at war, and I am responsible for the deployment of thousands of young Americans to battle in a distant land. Some will kill. Some will be killed. And so I come here with an acute sense of the cost of armed conflict - filled with difficult questions about the relationship between war and peace, and our effort to replace one with the other.
Moreover, wars between nations have increasingly given way to wars within nations. The resurgence of ethnic or sectarian conflicts; the growth of secessionist movements, insurgencies, and failed states; have increasingly trapped civilians in unending chaos. In today's wars, many more civilians are killed than soldiers; the seeds of future conflict are sown, economies are wrecked, civil societies torn asunder, refugees amassed, and children scarred.
We must begin by acknowledging the hard truth that we will not eradicate violent conflict in our lifetimes. There will be times when nations - acting individually or in concert - will find the use of force not only necessary but morally justified.
I make this statement mindful of what Martin Luther King said in this same ceremony years ago - "Violence never brings permanent peace. It solves no social problem: it merely creates new and more complicated ones." As someone who stands here as a direct consequence of Dr. King's life's work, I am living testimony to the moral force of non-violence. I know there is nothing weak -nothing passive - nothing naïve - in the creed and lives of Gandhi and King.
But as a head of state sworn to protect and defend my nation, I cannot be guided by their examples alone. I face the world as it is, and cannot stand idle in the face of threats to the American people. For make no mistake: evil does exist in the world. A non-violent movement could not have halted Hitler's armies. Negotiations cannot convince al-Qaeda's leaders to lay down their arms. To say that force is sometimes necessary is not a call to cynicism - it is a recognition of history; the imperfections of man and the limits of reason.
Where force is necessary, we have a moral and strategic interest in binding ourselves to certain rules of conduct. And even as we confront a vicious adversary that abides by no rules, I believe that the United States of America must remain a standard bearer in the conduct of war. That is what makes us different from those whom we fight.
First, in dealing with those nations that break rules and laws, I believe that we must develop alternatives to violence that are tough enough to change behaviour - for if we want a lasting peace, then the words of the international community must mean something. Those regimes that break the rules must be held accountable. Sanctions must exact a real price. Intransigence must be met with increased pressure - and such pressure exists only when the world stands together as one.
At times, it even feels like we are moving backwards. We see it in Middle East, as the conflict between Arabs and Jews seems to harden. We see it in nations that are torn asunder by tribal lines.
ഇതു വരെയുള്ള അമേരിക്കന്‍ നടപടികളെ എല്ലാം തന്നെ ന്യായീകരിച്ചു കൊണ്ടാണദ്ദേഹം പ്രസംഗിച്ചത്. ഇതിലെന്നെ ഏറെ ചിന്തിപ്പിച്ച വാക്കുകള്‍ ഇവയാണ്.
And even as we confront a vicious adversary that abides by no rules, I believe that the United States of America must remain a standard bearer in the conduct of war.
യുദ്ധത്തിലെ എല്ലാ നിയമങ്ങളും പാലിക്കുന്ന അമേരിക്ക, ഇറാക്കിലെ യുദ്ധത്തില്‍ കാണിച്ച ചില മാതൃകകളിലേക്ക് നമുക്ക് ഒന്നെത്തിനോക്കാം. അമേരിക്കന്‍ സൈനികര്‍ ഇറാക്കിലെ അബു ഘരൈബ് ജയിലില്‍ യുദ്ധത്തടവുകാരോട് പെരുമാറിയതെങ്ങനെ എന്നതിന്റെ സാക്ഷ്യപത്രമാണീ ചിത്രങ്ങള്‍.
ഇവ അമേരിക്കയുടെ ശത്രുക്കള്‍ പ്രചരിപ്പിച്ച ചിത്രങ്ങളല്ല. ലിണ്ടി ഇംഗ്ളണ്ട് എന്ന അമേരിക്കന്‍ സൈനിക എടുത്ത് പ്രചരിപ്പിച്ച ചിത്രങ്ങളാണ്.
മനസാക്ഷി മരവിച്ചു പോയവരേ ഇതൊക്കെ യുദ്ധത്തിന്റെ മാതൃകകള്‍ എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കൂ.
ഒബാമയുടെ പ്രസംഗത്തിലെ രണ്ടു പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ കൂടി എന്നെ ചിന്തിപ്പിച്ചു.
1. First, in dealing with those nations that break rules and laws, I believe that we must develop alternatives to violence that are tough enough to change behaviour - for if we want a lasting peace, then the words of the international community must mean something. Those regimes that break the rules must be held accountable. Sanctions must exact a real price. Intransigence must be met with increased pressure - and such pressure exists only when the world stands together as one.
ഇവിടെ അദ്ദേഹം വിരല്‍ ചൂണ്ടുന്നത് ഇറാനും വടക്കന്‍ കൊറിയയും ഐക്യരാഷ്ട്ര സഭാ പ്രമേയങ്ങളെ അനുസരിക്കാതിരിക്കുന്നതിലേക്കാണ്. അദ്ദേഹം മറന്നു പോകുന്ന മറ്റൊന്നുണ്ട്. അമേരിക്കയുടെ ഏറ്റവും പഴയ സഖ്യരാഷ്ട്രമായ ഇസ്രായേല്‍ അനുസരിക്കാത്ത ഒരു പറ്റം ഐക്യരഷ്ട്ര സഭാ പ്രമേയങ്ങളുണ്ട്. ഇസ്രായേലിനെ അതൊന്നും അനുസരിപ്പിക്കാതെ ഇറാനെയും കൊറിയയേയും അനുസരിപ്പിക്കാന്‍ പോകുന്നതില്‍ ചില പന്തികേടുകളുണ്ട്.
2. At times, it even feels like we are moving backwards. We see it in Middle East, as the conflict between Arabs and Jews seems to harden. We see it in nations that are torn asunder by tribal lines.
മധ്യപൂര്‍വ ദേശം ഒബാമ പരാജയപ്പെട്ട ഒന്നാണ്. അമേരിക്കയിലെ യഹൂദ ലോബി അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൈകള്‍ വ്യക്തമായി കെട്ടിയ ഒന്നാണു ഇസ്രയേലും അറബികളുമായി ഉള്ള സമാധാനം. ഒബാമക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ കഴിയില്ല എന്ന് ഇപ്പോഴേ ഉറപ്പിക്കാവുന്ന ഒന്നാണ് ഇസ്രായേല്‍ പാലസ്തീന്‍ പ്രശ്നം.
ഒബാമയും പതുക്കെ ചുവടു വച്ച് പോകുന്നത് മറ്റൊരു ദുരന്തത്തിലേക്കാണോ? പാകിസ്ഥാനെ ആക്രമിക്കും എന്നൊക്കെ പറയുന്നത് ആ സാധ്യതയിലേക്കാണ്‌ വിരല്‍ ചൂണ്ടുന്നത്.
ജോര്‍ജ് ബുഷിനേപ്പോലെ മറ്റൊരു ദുരന്തമായി ഒബാമയും അവസാനിക്കില്ല എന്ന് നമുക്കെല്ലാം പ്രത്യാശിക്കാം.
സാധാരണ നൊബേല്‍ പുരസ്കാരം സ്വീകരിക്കുന്നവര്‍ ചെയ്യാറുള്ള രണ്ടു കാര്യങ്ങളാണ്, ഓസ്ലോയിലെ സമാധാന കേന്ദ്രം സന്ദര്‍ശിക്കുക എന്നതും നോര്‍വേയിലെ രാജാവിന്റെ കൂടെ ഉച്ച ഭക്ഷണം കഴിക്കുക എന്നതും. ഒബാമ ഇതു രണ്ടും വേണ്ടെന്നു വച്ചു. അത് നോര്‍വേയിലെങ്ങും വിമര്‍ശന വിധേയവുമായി. അഹങ്കാരി എന്ന വിശേഷണം പോലുമത് ക്ഷണിച്ചു വരുത്തി. ഉച്ച ഭക്ഷണത്തിനു ശേഷം നടക്കാറുള്ള പത്ര സമ്മേളനത്തെ ഒബാമയുടെ ഉപദേശകര്‍ പേടിക്കുന്നു എന്നതാണോ ഇതിന്റെ പിന്നിലെന്നും നോര്‍വേക്കാര്‍ സംശയിക്കുന്നു.
അമേരിക്കന്‍ പ്രസിഡണ്ട് ബറാക്ക് ഒബാമക്ക് സമാധാനത്തിനുള്ള നൊബേല്‍ സമ്മാനം നല്‍കിയപ്പോള്‍ അത് ലോകം മുഴുവന്‍ വിമര്‍ശന വിധേയമായിരുന്നു. ഒരു വര്‍ഷത്തില്‍ താഴെ മാത്രം അധികാരത്തിലിരുന്ന ഒബാമ അതിനര്‍ഹനാണോ എന്ന് പലരും സന്ദേഹിച്ചിരുന്നു.
2007ല്‍ സഹിത്യത്തിനുള്ള നൊബേല്‍ പുരസ്കാരം നേടിയ ഡോറിസ് ലെസിംഗ്, ഒബാമയുടെ മുന്‍ഗാമി ജോര്‍ജ് ബുഷിനെ വിശേഷിപ്പിച്ചത് ഒരു ലോക ദുരന്തം എന്നായിരുന്നു. അക്ഷരം പ്രതി ശരിയായിരുന്ന ആ ദുരന്തത്തിനു ശേഷം പ്രത്യാശയുടെ കിരണമായിട്ടാണ്‌ ഒബാമയെ ലോകം വീക്ഷിച്ചത്. ആ പ്രത്യാശയെ തല്ലിക്കെടുത്തുന്ന ഒരു പ്രഖ്യാപനം കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച അദ്ദേഹത്തില്‍ നിന്നും ഉണ്ടായി. പരാജയത്തിലേക്ക് അതിവേഗം നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അഫ്ഘാന്‍ യുദ്ധ ഭൂമിയിലേക്ക് 30000 അമേരിക്കന്‍ ഭടന്‍മാരേക്കൂടി അയക്കാനുള്ള തീരുമാനം അദ്ദേഹം പ്രഖ്യാപിച്ചു. അതു വഴി യുദ്ധം പൂര്‍വാധികം ശക്തിയോടെ തുടരാണദ്ദേഹത്തിന്റെ തീരുമാനം. ഇത് സമാധാന ദൂതന്‍ എന്ന പ്രത്യാശക്കു കടക വിരുദ്ധമായ നടപടിയാണ്.
ഡിസംബര്‍ 10 ന്‌ നൊബേല്‍ പുരസ്കാരം ഒബാമക്കു സമ്മാനിക്കപ്പെട്ടു.
20 വര്‍ഷം മുമ്പ് ഇതേ പുരസ്കാരം നേടിയ ദലൈ ലാമ ഇതേപ്പറ്റി പറഞ്ഞതിപ്രകാരമാണ്.
‘I think if you are realistic, it may have been a little early but it doesn’t matter, I know Obama is a very able person.’
‘I think the Nobel Peace Prize gives him more encouragement and also gives him more moral responsibility.’
അതെ. ഒരു പ്രോത്സാഹനമെന്ന നിലയില്‍ സമ്മാനിതനായ അദ്ദേഹം കുറച്ചു കൂടി ഉത്തരവാദിത്തതോടെ കാര്യങ്ങള്‍ കൈകാര്യം ചെയുമെന്നാണെല്ലാവരും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നത്. ആ പ്രതീക്ഷ തെറ്റുന്നോ എന്നാണിപ്പോള്‍ അവരെല്ലം സംശയിക്കുന്നതും. അതിനെ അടിവരയിടുന്നതാണ്‌ ദലൈ ലാമയുടെ സംശയം. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകള്‍.
‘Sometimes these individual persons rely on different advice from different people so like former President Bush junior, as a human being I really love him, really wonderful person, very honest, very truthful.
But I think due to his advisers’ views, some of the policies have been a disaster.
അഫ്ഘനിസ്ഥാനിലേക്ക് കൂടുതല്‍ സൈന്യങ്ങളെ അയക്കാനുള്ള തീരുമാനവും ദലൈ ലാമ സൂചിപ്പിച്ച ഉപദേശകരുടെ അഭിപ്രായം മുന്‍നിര്‍ത്തി ആയിരുന്നു.
വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുമ്പ് ആരംഭിച്ച രണ്ടു യുദ്ധങ്ങള്‍ നയിക്കുന്ന അമേരിക്കയുടെ സര്‍വസൈന്യാധിപന്‍ ഈ പുരസ്കാരത്തിനര്‍ഹനാണോ? അല്ലെന്നാണദ്ദേഹം തന്നെ പറയുന്നത്. നൊബേല്‍ പുരസ്കാരം സ്വീകരിച്ചു കൊണ്ട് അദ്ദേഹം നടത്തിയ പ്രംഗത്തിലെ ചില വാചകങ്ങള്‍ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് അതാണ്.
And yet I would be remiss if I did not acknowledge the considerable controversy that your generous decision has generated. In part, this is because I am at the beginning, and not the end, of my labour on the world stage.
Compared to some of the giants of history who have received this prize - Schweitzer and King; Marshall and Mandela - my accomplishments are slight. And then there are the men and women around the world who have been jailed and beaten in the pursuit of justice; those who toil in humanitarian organizations to relieve suffering; the unrecognized millions whose quiet acts of courage and compassion inspire even the most hardened of cynics. I cannot argue with those who find these men and women - some known, some obscure to all but those they help - to be far more deserving of this honour than I.
But perhaps the most profound issue surrounding my receipt of this prize is the fact that I am the Commander-in-Chief of a nation in the midst of two wars. One of these wars is winding down. The other is a conflict that America did not seek; one in which we are joined by 43 other countries - including Norway - in an effort to defend ourselves and all nations from further attacks.
Still, we are at war, and I am responsible for the deployment of thousands of young Americans to battle in a distant land. Some will kill. Some will be killed. And so I come here with an acute sense of the cost of armed conflict - filled with difficult questions about the relationship between war and peace, and our effort to replace one with the other.
Moreover, wars between nations have increasingly given way to wars within nations. The resurgence of ethnic or sectarian conflicts; the growth of secessionist movements, insurgencies, and failed states; have increasingly trapped civilians in unending chaos. In today's wars, many more civilians are killed than soldiers; the seeds of future conflict are sown, economies are wrecked, civil societies torn asunder, refugees amassed, and children scarred.
We must begin by acknowledging the hard truth that we will not eradicate violent conflict in our lifetimes. There will be times when nations - acting individually or in concert - will find the use of force not only necessary but morally justified.
I make this statement mindful of what Martin Luther King said in this same ceremony years ago - "Violence never brings permanent peace. It solves no social problem: it merely creates new and more complicated ones." As someone who stands here as a direct consequence of Dr. King's life's work, I am living testimony to the moral force of non-violence. I know there is nothing weak -nothing passive - nothing naïve - in the creed and lives of Gandhi and King.
But as a head of state sworn to protect and defend my nation, I cannot be guided by their examples alone. I face the world as it is, and cannot stand idle in the face of threats to the American people. For make no mistake: evil does exist in the world. A non-violent movement could not have halted Hitler's armies. Negotiations cannot convince al-Qaeda's leaders to lay down their arms. To say that force is sometimes necessary is not a call to cynicism - it is a recognition of history; the imperfections of man and the limits of reason.
Where force is necessary, we have a moral and strategic interest in binding ourselves to certain rules of conduct. And even as we confront a vicious adversary that abides by no rules, I believe that the United States of America must remain a standard bearer in the conduct of war. That is what makes us different from those whom we fight.
First, in dealing with those nations that break rules and laws, I believe that we must develop alternatives to violence that are tough enough to change behaviour - for if we want a lasting peace, then the words of the international community must mean something. Those regimes that break the rules must be held accountable. Sanctions must exact a real price. Intransigence must be met with increased pressure - and such pressure exists only when the world stands together as one.
At times, it even feels like we are moving backwards. We see it in Middle East, as the conflict between Arabs and Jews seems to harden. We see it in nations that are torn asunder by tribal lines.
ഇതു വരെയുള്ള അമേരിക്കന്‍ നടപടികളെ എല്ലാം തന്നെ ന്യായീകരിച്ചു കൊണ്ടാണദ്ദേഹം പ്രസംഗിച്ചത്. ഇതിലെന്നെ ഏറെ ചിന്തിപ്പിച്ച വാക്കുകള്‍ ഇവയാണ്.
And even as we confront a vicious adversary that abides by no rules, I believe that the United States of America must remain a standard bearer in the conduct of war.
യുദ്ധത്തിലെ എല്ലാ നിയമങ്ങളും പാലിക്കുന്ന അമേരിക്ക, ഇറാക്കിലെ യുദ്ധത്തില്‍ കാണിച്ച ചില മാതൃകകളിലേക്ക് നമുക്ക് ഒന്നെത്തിനോക്കാം. അമേരിക്കന്‍ സൈനികര്‍ ഇറാക്കിലെ അബു ഘരൈബ് ജയിലില്‍ യുദ്ധത്തടവുകാരോട് പെരുമാറിയതെങ്ങനെ എന്നതിന്റെ സാക്ഷ്യപത്രമാണീ ചിത്രങ്ങള്‍.
മൃതദേഹങ്ങളോടു പോലും ക്രൂരത കാട്ടുന്നതില്‍ നിന്നും ഒബാമയുടെ സൈകിനര്‍ വിട്ടു നിന്നില്ല.
ഇവ അമേരിക്കയുടെ ശത്രുക്കള്‍ പ്രചരിപ്പിച്ച ചിത്രങ്ങളല്ല. ലിണ്ടി ഇംഗ്ളണ്ട് എന്ന അമേരിക്കന്‍ സൈനിക എടുത്ത് പ്രചരിപ്പിച്ച ചിത്രങ്ങളാണ്.
മനസാക്ഷി മരവിച്ചു പോയവരേ ഇതൊക്കെ യുദ്ധത്തിന്റെ മാതൃകകള്‍ എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കൂ.
ഒബാമയുടെ പ്രസംഗത്തിലെ രണ്ടു പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ കൂടി എന്നെ ചിന്തിപ്പിച്ചു.
1. First, in dealing with those nations that break rules and laws, I believe that we must develop alternatives to violence that are tough enough to change behaviour - for if we want a lasting peace, then the words of the international community must mean something. Those regimes that break the rules must be held accountable. Sanctions must exact a real price. Intransigence must be met with increased pressure - and such pressure exists only when the world stands together as one.
ഇവിടെ അദ്ദേഹം വിരല്‍ ചൂണ്ടുന്നത് ഇറാനും വടക്കന്‍ കൊറിയയും ഐക്യരാഷ്ട്ര സഭാ പ്രമേയങ്ങളെ അനുസരിക്കാതിരിക്കുന്നതിലേക്കാണ്. അദ്ദേഹം മറന്നു പോകുന്ന മറ്റൊന്നുണ്ട്. അമേരിക്കയുടെ ഏറ്റവും പഴയ സഖ്യരാഷ്ട്രമായ ഇസ്രായേല്‍ അനുസരിക്കാത്ത ഒരു പറ്റം ഐക്യരഷ്ട്ര സഭാ പ്രമേയങ്ങളുണ്ട്. ഇസ്രായേലിനെ അതൊന്നും അനുസരിപ്പിക്കാതെ ഇറാനെയും കൊറിയയേയും അനുസരിപ്പിക്കാന്‍ പോകുന്നതില്‍ ചില പന്തികേടുകളുണ്ട്.
2. At times, it even feels like we are moving backwards. We see it in Middle East, as the conflict between Arabs and Jews seems to harden. We see it in nations that are torn asunder by tribal lines.
മധ്യപൂര്‍വ ദേശം ഒബാമ പരാജയപ്പെട്ട ഒന്നാണ്. അമേരിക്കയിലെ യഹൂദ ലോബി അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൈകള്‍ വ്യക്തമായി കെട്ടിയ ഒന്നാണു ഇസ്രയേലും അറബികളുമായി ഉള്ള സമാധാനം. ഒബാമക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ കഴിയില്ല എന്ന് ഇപ്പോഴേ ഉറപ്പിക്കാവുന്ന ഒന്നാണ് ഇസ്രായേല്‍ പാലസ്തീന്‍ പ്രശ്നം.
ഒബാമയും പതുക്കെ ചുവടു വച്ച് പോകുന്നത് മറ്റൊരു ദുരന്തത്തിലേക്കാണോ? പാകിസ്ഥാനെ ആക്രമിക്കും എന്നൊക്കെ പറയുന്നത് ആ സാധ്യതയിലേക്കാണ്‌ വിരല്‍ ചൂണ്ടുന്നത്.
ജോര്‍ജ് ബുഷിനേപ്പോലെ മറ്റൊരു ദുരന്തമായി ഒബാമയും അവസാനിക്കില്ല എന്ന് നമുക്കെല്ലാം പ്രത്യാശിക്കാം.
സാധാരണ നൊബേല്‍ പുരസ്കാരം സ്വീകരിക്കുന്നവര്‍ ചെയ്യാറുള്ള രണ്ടു കാര്യങ്ങളാണ്, ഓസ്ലോയിലെ സമാധാന കേന്ദ്രം സന്ദര്‍ശിക്കുക എന്നതും നോര്‍വേയിലെ രാജാവിന്റെ കൂടെ ഉച്ച ഭക്ഷണം കഴിക്കുക എന്നതും. ഒബാമ ഇതു രണ്ടും വേണ്ടെന്നു വച്ചു. അത് നോര്‍വേയിലെങ്ങും വിമര്‍ശന വിധേയവുമായി. അഹങ്കാരി എന്ന വിശേഷണം പോലുമത് ക്ഷണിച്ചു വരുത്തി. ഉച്ച ഭക്ഷണത്തിനു ശേഷം നടക്കാറുള്ള പത്ര സമ്മേളനത്തെ ഒബാമയുടെ ഉപദേശകര്‍ പേടിക്കുന്നു എന്നതാണോ ഇതിന്റെ പിന്നിലെന്നും നോര്‍വേക്കാര്‍ സംശയിക്കുന്നു.
Thursday, 10 December 2009
ക്രിമിടി കടി
രണ്ടാമത്തെ മകനു മൂന്നു വയസുള്ളപ്പോള്‍ ഉണ്ടായ ഒരനുഭവമാണിത്.
എന്നും രാത്രി 9 മണിയാകുമ്പോള്‍ കിടന്നുറങ്ങാറാണു പതിവ്. ഒരു ദിവസം പതിവിനു വിപരീതമായി 11 മണിയായിട്ടും ഉറങ്ങിയില്ല. കാര്‍ട്ടൂണ്‍ കാണണമെന്ന് ഒരേ വാശി. ഉറങ്ങാന്‍ പറഞ്ഞ് ദേഷ്യപ്പെട്ടിട്ടും കഷി അയയുന്ന മട്ടില്ല. സോഫയില്‍ പൂര്‍വാധികം വാശിയോടെ ഒരെ ഇരുപ്പ്.
നാളെ ഷോപ്പിങ്ങിനു കൊണ്ടു പോകാം പാര്‍ക്കില്‍ കൊണ്ടു പോകാം എന്നൊക്കെ വാഗ്ദാനം ചെയ്തിട്ടും ഒരു ഫലവും കണ്ടില്ല. സാധാരണ പേടിപ്പിക്കാന്‍ പറയുന്ന കള്ളന്‍മാര്‍ വരും പോലീസു വരും പിള്ളേരു പിടുത്തക്കാരു വരും എന്നൊക്കെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയിട്ടും കിം ഫലം. ഇതൊന്നും കഷിയുടെ ചെവിയില്‍ കയറിയില്ല.
വാശി കൂടുന്നതല്ലാതെ കുറയുന്ന ലക്ഷണമില്ല.
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ സോഫയുടെ കൈപ്പിടിയില്‍ വലതു കൈമുട്ടു കുത്തി വലത്തോട്ടൊന്നു ചാഞ്ഞിരുന്നു. ഉള്ളം കയ്യില്‍ താട വച്ചിട്ടു പുച്ഛ ഭാവത്തില്‍ എന്നെയൊരു നോട്ടം. എന്നിട്ടൊരു പ്രഖ്യാപനം.
അപ്പച്ചു ക്രിമിടി കടിയാ!!!
ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് എന്റെ ദേഷ്യമെല്ലാം ആവിയായി പോയി.
എന്നും രാത്രി 9 മണിയാകുമ്പോള്‍ കിടന്നുറങ്ങാറാണു പതിവ്. ഒരു ദിവസം പതിവിനു വിപരീതമായി 11 മണിയായിട്ടും ഉറങ്ങിയില്ല. കാര്‍ട്ടൂണ്‍ കാണണമെന്ന് ഒരേ വാശി. ഉറങ്ങാന്‍ പറഞ്ഞ് ദേഷ്യപ്പെട്ടിട്ടും കഷി അയയുന്ന മട്ടില്ല. സോഫയില്‍ പൂര്‍വാധികം വാശിയോടെ ഒരെ ഇരുപ്പ്.
നാളെ ഷോപ്പിങ്ങിനു കൊണ്ടു പോകാം പാര്‍ക്കില്‍ കൊണ്ടു പോകാം എന്നൊക്കെ വാഗ്ദാനം ചെയ്തിട്ടും ഒരു ഫലവും കണ്ടില്ല. സാധാരണ പേടിപ്പിക്കാന്‍ പറയുന്ന കള്ളന്‍മാര്‍ വരും പോലീസു വരും പിള്ളേരു പിടുത്തക്കാരു വരും എന്നൊക്കെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയിട്ടും കിം ഫലം. ഇതൊന്നും കഷിയുടെ ചെവിയില്‍ കയറിയില്ല.
വാശി കൂടുന്നതല്ലാതെ കുറയുന്ന ലക്ഷണമില്ല.
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ സോഫയുടെ കൈപ്പിടിയില്‍ വലതു കൈമുട്ടു കുത്തി വലത്തോട്ടൊന്നു ചാഞ്ഞിരുന്നു. ഉള്ളം കയ്യില്‍ താട വച്ചിട്ടു പുച്ഛ ഭാവത്തില്‍ എന്നെയൊരു നോട്ടം. എന്നിട്ടൊരു പ്രഖ്യാപനം.
അപ്പച്ചു ക്രിമിടി കടിയാ!!!
ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് എന്റെ ദേഷ്യമെല്ലാം ആവിയായി പോയി.
Subscribe to:
Posts (Atom)
